Connect with:
HomeStandard Blog Whole Post (Page 141)

Ψωρίαση. Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση: τι είναι αυτά τα κόκκινα ξεφλουδισμένα σημεία στο δέρμα μου; Κι επειδή δεν απειλεί τη ζωή σου αλλά την ποιότητά της και την ψυχολογία σου, απαιτείται ψυχραιμία. Ας αρχίσουμε ωστόσο από το βασικό, δηλαδή τις συστάσεις.

Η ψωρίαση είναι χρόνια μη μεταδοτική και υποτροπιάζουσα αυτοάνοση φλεγμονώδης δερματοπάθεια που αγγίζει το 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού και δεν έχει φύλο καθώς προσβάλλει το ίδιο άνδρες και γυναίκες. Έχει ως συνέπεια τον υπερ-πολλαπλασιασμό κυττάρων στην ανώτερη στιβάδα του δέρματος.

Τα κύτταρα που έχουν ψωρίαση ανανεώνονται περίπου ανά 4 με 6 ημέρες ενώ στο φυσιολογικό κάθε 28 με 30. Αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ψωριαστικών πλακών, δηλαδή σκληρών «μπαλωμάτων», που απομακρύνονται από το δέρμα με την όψη νιφάδας (ή λεπιού ψαριού) και μας κάνουν να αισθανόμαστε φαγούρα και διάθεση για ξύσιμο. Τα πιο συνηθισμένα σημεία εμφάνισης είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, το κρανίο, η μέση, τα πέλματα και οι παλάμες.

Το θετικό, είναι ότι η νόσος δεν είναι μεταδοτική, συνεπώς μη φοβάστε ότι θα την κολλήσετε σε άλλους ή από άλλους. Το κακό αυτής της υπερ-διέγερσης του ανοσοποιητικού που προκαλείται από γενετικούς, περιβαλλοντικούς αλλά και ψυχολογικούς παράγοντες, είναι ότι δεν έχει οριστική θεραπεία. Ωστόσο μπορούμε να ελέγξουμε και να περιορίσουμε την ένταση και τις εξάρσεις της. Υπάρχουν αγωγές και προϊόντα που είναι κατάλληλα να χρησιμοποιούνται από άτομο που έχει ψωρίαση και δεν θέλει να… προκαλέσει την έξαρση των φαινομένων. Επίσης είναι σημαντική η αλλαγή σε τομείς της ζωής του.

Πιθανότατα θα του ζητηθεί να διαφοροποιήσει τη διατροφή του (σ.σ.: γλουτένη, γαλακτοκομικά, τρόφιμα πλούσια σε λιπαρά έχουν… κατηγορηθεί) και να αποβάλλει το άγχος που παίζει σημαντικό ρόλο. Έξαρση των φαινομένων φαίνεται να προκαλεί η παχυσαρκία, η κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα. Οι αιτίες / αφορμές για να «φουντώσουν» τα συμπτώματα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο γι’ αυτό πρέπει να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας και να συζητάτε αναλυτικά μαζί του για να σας συστήσει τις αλλαγές στον τρόπο ζωής καθώς και τις αγωγές και τα σκευάσματα που πρέπει να πάρετε για να κατεβάσετε την ένταση των φαινομένων ψωρίασης.

Τύποι ψωρίασης:

Κατά πλάκας: Είναι ο πιο συχνός τύπος που εμφανίζεται με μορφή κόκκινων «πλακών».

Νυχιών: Είτε στα χέρια είτε στα πόδια μπορεί να κάνει την εμφάνισή της σε νύχια και δάχτυλα αλλάζοντας χρώμα, όψη και επηρεάζει την ανάπτυξη των νυχιών.

Τριχωτού κεφαλής: Προκαλεί φολίδες στα μαλλιά.

Σταγονοειδής: Αφορά κυρίως παιδιά ή πιο νεαρούς ανθρώπους. Προκαλείται κατά κύριο λόγο από βακτηριακή λοίμωξη ενώ εμφανίζει μικρές πληγές που μοιάζουν με σταγόνες.

Ανάστροφη: Εμφανίζεται σε περιοχές όπως οι μασχάλες, κοντά στα γεννητικά όργανα, κάτω από το στήθος και γίνεται χειρότερη με την τριβή ή τον ιδρώτα.

Φλυκταινώδης: Δεν έχει συγκεκριμένο σημείο εμφάνισης και δημιουργεί λευκές φυσαλίδες σε σημεία με κόκκινο δέρμα. Μοιάζει να πρόκειται για μόλυνση του δέρματος αλλά δεν ισχύει.

Ερυθροδερμική: Είναι η πιο σπάνια μορφή της και ίσως η πιο σοβαρή αφού μπορεί να καλύψει ολόκληρο το σώμα και ο ασθενής να υποφέρει.

Extra info1: Το 10 με 30% ασθενών με ψωρίαση ενδέχεται να εμφανίσουν και ψωριασική αρθρίτιδα που προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις.

Extra info2: Η ψωρίαση εμφανίζεται σε κάθε φύλο και ηλικία ωστόσο δείχνει μια… προτίμηση για την εμφάνισή της μεταξύ της 2ης και 3ης δεκαετίας της ζωής ενός ανθρώπου και τα 50+ έτη.

Extra info3: Άκρως σημαντική, όχι μόνο για την μείωση της έντασης των φαινομένων, είναι η παράμετρος της ψυχολογίας ενός ατόμου. Συχνά αισθάνεται απόρριψη από τον κοινωνικό περίγυρο που κάνει διαρκώς ερωτήσεις και συχνά αποφεύγει την επαφή με τον ασθενή φοβούμενος (λανθασμένα) ότι μπορεί να κολλήσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη.

Ψωρίαση. Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση:

Τι γνωρίζουμε για την αναιμία; Γνωρίζουμε ότι είναι μια πάθηση που μπορεί να κουράσει τον ασθενή σε πολύ μεγάλο βαθμό. Τι μπορεί όμως να προκαλέσει την αναιμία, και ποια είναι τα συμπτώματά της;

Το κόκκινο χρώμα του αίματος προέρχεται από τα ερυθρά αιμοσφαίρια—κύτταρα που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα, και μεταφέρουν οξυγόνο στα ζωτικά μας όργανα. Το αίμα στις αρτηρίες μας είναι γεμάτο με οξυγόνο, δίνοντάς του πιο ανοιχτό χρώμα. Αν αυτό το οξυγόνο χαθεί, το αίμα αποκτά ένα πιο μπλε χρώμα. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν διάρκεια ζωής περίπου τριών μηνών, και μετά αποδομούνται και απομακρύνονται, συνεπώς ο οργανισμός μας χρειάζεται συνεχώς να παράγει καινούρια, μέσω του μυελού των οστών. Τρία από τα συστατικά-κλειδιά στην δημιουργία ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι ο σίδηρος, η βιταμίνη Β12 και το φολικό οξύ.

Η αναιμία μπορεί να προκληθεί από πολλούς διαφορετικούς λόγους, όπως:

*Έλλειψη βιταμινών και μετάλλων που χρειάζονται για την σύνθεση νέων ερυθρών αιμοσφαιρίων

*Υπάρχει κάποια βλάβη στην λειτουργία του μυελού σε ό,τι αφορά την σύνθεση ερυθρών αιμοσφαιρίων—κάτι που μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, σε έναν ασθενή με λευχαιμία

*Πάσχετε από κάποια χρόνια πάθηση, όπως χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, με αποτέλεσμα ο οργανισμός σας να μην παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια σε ικανοποιητικό βαθμό

*Ο οργανισμός σας αποδομεί τα ερυθρά του αιμοσφαίρια πολύ γρήγορα

*Μερικές φορές, μπορεί να οφείλεται σε κάποια μόλυνση ή σε προβλήματα του συκωτιού ή της σπλήνας

*Παράγετε αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια, αλλά χάνετε μεγάλες ποσότητες αίματος για να τα αναπληρώσετε ικανοποιητικά.

Οι γυναίκες χάνουν μεγάλες ποσότητες σιδήρου κατά την περίοδό τους, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά συχνό φαινόμενο η αναιμία λόγω έλλειψης του μετάλλου. Συνεπώς, είναι ανάγκη να φροντίζετε η διατροφή σας να περιέχει σίδηρο, όπως και βιταμίνη Β12 και φολικό οξύ.

Όταν κάποιος πάσχει από αναιμία, ο οργανισμός του δυσκολεύεται να λάβει το οξυγόνο που έχει ανάγκη. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό να δείχνετε χλωμοί, να αισθάνεστε κουρασμένοι, ή ακόμα και σαν να σας έχει κοπεί η ανάσα. Μπορεί να αισθανθείτε πως έχετε πονοκεφάλου, τα αυτιά σας να κουδουνίζουν, αλλά και πρήξιμο στους αστραγάλους.

Αν παρατηρήσετε τα παραπάνω συμπτώματα, μιλήστε με τον γιατρό σας. Μια απλή αιματολογική εξέταση αρκεί για να ανακαλύψετε αν πάσχετε από αναιμία, και μπορεί να γίνουν φανερές και οι αιτίες. Ένα ακόμα σύμπτωμα είναι η παρουσία μαύρων κοπράνων, λόγω αιμορραγίας, πόνος στην κοιλιά και χάσιμο βάρους χωρίς να έχετε προσπαθήσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη.

Τι γνωρίζουμε για την αναιμία; Γνωρίζουμε ότι

Η Νευρολογία είναι ο κλάδος της Ιατρικής που ασχολείται με τις λεγόμενες «σωματικές» παθήσεις, ασθένειες και σύνδρομα του νευρικού συστήματος, του μυϊκού συστήματος και των νευρομυϊκών συνάψεων.

Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει την επιστήμη που ασχολείται με τα νεύρα, ενώ παράλληλα προϋποθέτει την ύπαρξη θεμελιωδών διαφορών μεταξύ νευρολογικών με σωματικό υπόβαθρο δημιουργίας και ψυχιατρικών διαταραχών με ψυχικό υπόβαθρο δημιουργίας, ενώ και οι δύο είναι διαταραχές του νευρικού συστήματος. Πολλές νευρολογικές διαταραχές συνοδεύονται από ψυχιατρικά συμπτώματα και αντιστρόφως.

Η ανακρίβεια του ορισμού αντικατοπτρίζεται και από το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι συγχέουν την νευρολογία με την ψυχιατρική.

Ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Άγγλο γιατρό του 17ου αιώνα Τόμας Ουίλλις (Thomas Willis).

Σε πολλές χώρες ο νευρολόγος είναι ταυτόχρονα ψυχίατρος. Συνήθως όμως, το φάσμα των διαταραχών που αντιμετωπίζει ο πρώτος (π.χ. επιληψία, σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσος του Πάρκινσον) διαφέρει αισθητά από το φάσμα των διαταραχών που αντιμετωπίζει ο δεύτερος (π.χ. σχιζοφρένεια, κατάθλιψη, διαταραχές προσωπικότητας).

Η Νευρολογία είναι ο κλάδος της Ιατρικής

Η Γυναικολογία είναι κλάδος της ιατρικής που μελετά τον οργανισμό της γυναίκας και το γενετικό της σύστημα από μορφολογική, φυσιολογική αλλά και παθολογική άποψη.

Έως τα μέσα του 19ου αιώνα, η γυναικολογία περιοριζόταν μόνο στην μελέτη των παθήσεων των θηλυκών γεννητικών οργάνων. Με την πρόοδο όμως της ιατρικής και ιδιαίτερα της χειρουργικής, καθώς και με τη διεύρυνση των γνώσεων της ενδοκρινολογίας και της ψυχιατρικής, η γυναικολογία μελετά σήμερα όλους τους τομείς της γυναικείας συμπεριφοράς. Μία γυναίκα μπορεί να επισκεφθεί το γυναικολόγο της μετά την αρχή της εμμήνου ρύσεως.

Ο τοκετός είναι ένα από τα βασικά αντικείμενα του κλάδου της γυναικολογίας.

Η γυναικολογία ασχολείται με την υγιεινή, υποστήριξη και αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων στις γυναίκες, κυρίως αυτών που σχετίζονται με τα όργανα αναπαραγωγής. Τα γυναικολογικά συμπτώματα διαφέρουν και ενδέχεται να είναι ιδιαιτέρως ενοχλητικά για κάποιες γυναίκες. Άμεση διάγνωση και εξειδικευμένη αντιμετώπιση είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά στο κλινικό, αλλά και ψυχολογικό “καλώς έχειν” της ασθενούς.

Τα πιο κοινά γυναικολογικά προβλήματα:

Έμμηνος ρύση. Γνωστή και ως «περίοδος», αφορά την εμφάνιση αιμορραγίας από τον κόλπο μιας σεξουαλικά ώριμης γυναίκας.

Ενδομητρίωση. Είναι μια συχνή και επώδυνη κατάσταση του οργανισμού, στην οποία ο ιστός που φυσιολογικά βρίσκεται στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας (το ενδομήτριο), αναπτύσσεται έξω από αυτή.

Λοίμωξη HPV. Αφορά θέματα του καρκίνου της μήτρας.

Ινομυώματα. Είναι καλοήθεις όγκοι με σχετικά μαλακή σύσταση που βρίσκονται στη μήτρα. Συνήθως πρόκειται για στρογγυλά, καλώς περιγεγραμμένα ογκίδια με διάμετρο από λίγα χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά.

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS). Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (PolyCystic Ovary Syndrome – PCOS) είναι η πιο κοινή ενδοκρινολογική διαταραχή που εμφανίζεται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (15-20%).

Εμμηνόπαυση. Κλιμακτήριος είναι η χρονική περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας που χαρακτηρίζεται από προοδευτική ελάττωση της λειτουργίας των ωοθηκών και στην οποία η αναπαραγωγική της ικανότητα φτάνει στο τέλος της.

Συμφύσεις. Η κοιλιακή κοιλότητα καλύπτεται εσωτερικά από μια μεμβράνη (το περιτόναιο) ενώ τα ενδοκοιλιακά όργανα από τη συνέχεια αυτής (τον ορογόνο). Αυτές οι επιφάνειες είναι λείες και υγρές ώστε τα όργανα να διολισθαίνουν και να μην συγκολλούνται μεταξύ τους.

Υπερηχογράφημα. Πρόκειται για μία απεικονιστική εξέταση με την οποία ελέγχου με την ανατομία των εσωτερικών οργάνων.

Κακοήθειες οργάνων αναπαραγωγής. Ο καρκίνος εξακολουθεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη ζωή, όμως η εικόνα έχει αλλάξει.

Η Γυναικολογία είναι κλάδος της ιατρικής που

Η Ψυχολογία της υγείας αποτελεί κλάδο της εφαρμοσμένης ψυχολογίας. Ο κλάδος αυτός περιλαμβάνει την έρευνα και την πρακτική αναφορικά με το ρόλο της ψυχολογίας στην υγεία και την ασθένεια. Κεντρικό αντικείμενο της ψυχολογίας της υγείας είναι η κατανόηση του τρόπου επίδρασης των ψυχολογικών, βιολογικών, περιβαλλοντολογικών και πολιτισμικών παραγόντων στην ατομική υγεία και ασθένεια. Οι ψυχολόγοι της υγείας εργάζονται παράλληλα με άλλα ιατρικά επαγγέλματα σε κλινικές, σε προγράμματα προώθησης της δημόσιας υγείας και στη διαξαγωγή επιστημονικής έρευνας.

Επιστημονικό αντικείμενο

Στόχος είναι η βαθύτερη κατανόηση των ψυχολογικών διεργασιών, έτσι ώστε να παρασχεθεί βοήθεια για τη βελτίωση της σωματικής υγείας. Η ψυχολογία της υγείας ασχολείται με πολλά διαφορετικά θέματα όπως:

Γιατί και πώς οι άνθρωποι υιοθετούν κάποιες συνήθειες οι οποίες επηρεάζουν την υγεία τους, όπως το κάπνισμα ή η σωματική άσκηση.

Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την αποτελεσματικότητα μιας παρέμβασης, η οποία στοχεύει στην τροποποίηση μιας συμπεριφοράς που επηρεάζει την υγεία.

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην εκδήλωση των ασθενειών και γιατί οι άνθρωποι που εκτίθενται στους ίδιους περιβαλλοντικούς παράγοντες δεν υφίστανται τις ίδιες συνέπειες από αυτή την έκθεση.

Γιατί διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά στην ασθένεια.

Πώς οι αντιδράσεις απέναντι στην ασθένεια και οι τρόποι που υιοθετούνται για την αντιμετώπισή της είναι δυνατόν να επηρεάσουν την πορεία της.

Συνοπτικά, η ψυχολογία της υγείας μελετά τους ατομικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που εμπλέκονται :

στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας, στην ανάπτυξη και πρόληψη των ασθενειών,

στην προσαρμογή του ασθενούς στις συνθήκες της ασθένειάς του, στην επικοινωνία της υγείας, η οποία αφορά το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, τον ασθενή και την οικογένειά του.

Η ειδικότητα της ψυχολογίας σε θέματα υγείας διαφοροποιείται από άλλες ειδικότητες που λειτουργούν στο χώρο της υγείας.

Η Ψυχοσωματική Ιατρική θεωρείται μια ειδίκευση στα πλαίσια της βιοϊατρικής επιστήμης, που ασχολείται κυρίως με το ρόλο των ψυχολογικών παραγόντων στην ανάπτυξη και πορεία των σωματικών ασθενειών, δίνοντας έμφαση στα ψυχαναλυτικά μοντέλα μελέτης της σχέσης ψυχολογίας και υγείας.

Η Συμπεριφορική Ιατρική αποτελεί ένα διεπιστημονικό χώρο που ασχολείται με την ανάπτυξη γνώσης και τεχνικών με κύριους άξονες την πειραματική ανάλυση της συμπεριφοράς και τις συμπεριφορικές τεχνικές παρέμβασης, με στόχο την κατανόηση της σωματικής υγείας και ασθένειας, τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη, ενώ εμφανίστηκε στο προσκήνιο τη δεκαετία του 1970. Η τεχνική της βιοανάδρασης, που χρησιμοποιείται από την ειδικότητα αυτή, είναι χρήσιμη για τη σύγχρονη ιατρική και συχνά συνδυάζεται με προηγμένα τεχνολογικά μέσα προκειμένου να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τους ασθενείς (DiMatteo & Martin, 2006, σ.73).

Η Ιατρική Ψυχολογία, η οποία στην Αγγλία θεωρείτο κλάδος άμεσα συνδεδεμένος με την ψυχιατρική, περιλαμβάνει την εφαρμογή ψυχολογικών εννοιών και μεθόδων ακόμα και σε μη ψυχιατρικά προβλήματα όπως η μείωση του πόνου, οι διαταραχές του ύπνου, η μη συμμόρφωση του ασθενούς με τις ιατρικές οδηγίες.

Οι στόχοι των τριών προαναφερθέντων κλάδων επικαλύπτονται εν μέρει από τους στόχους της ψυχολογίας της υγείας. Ωστόσο η χρήση των όρων «ψυχολογία» και «υγεία» σε αντίθεση με τον όρο «ιατρική» που χρησιμοποιείται στους τρεις προαναφερθέντες κλάδους, δηλώνει την αποστασιοποίηση της ψυχολογίας της υγείας από το βιοϊατρικό μοντέλο, το οποίο αποβλέπει απλά και μόνο στη θεραπεία που εφαρμόζεται σε παθητικούς ασθενείς προκειμένου να εξαλειφθεί η οργανική παθολογία, ενώ ταυτόχρονα δίνει έμφαση στις ψυχολογικές θεωρίες και την έρευνα, υιοθετώντας έναν ολιστικό τρόπο προσέγγισης των θεμάτων της υγείας και της ασθένειας.

Η Ψυχολογία της υγείας αποτελεί κλάδο της

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις ανακατατάξεις που λαμβάνουν χώρα την τελευταία πενταετία στον κλάδο παροχής ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας καθώς και την αναδιαμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου παροχής συναφών ασφαλιστικών υπηρεσιών, αποφάσισε στις 5.7.2020 την έναρξη κλαδικής έρευνας στην παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας και συναφών υπηρεσιών ασφάλισης, ασκώντας τη σχετική αρμοδιότητα που έχει αναλάβει βάσει του άρθρου 40 του ν. 3959/2011.

Το δικαίωμα στην προστασία της υγείας προβλέπεται και προστατεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα ως ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα καθότι σχετίζεται με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Στην Ελλάδα αν και το Εθνικό Σύστημα Υγείας προσφέρει καθολική κάλυψη, παρατηρείται διαχρονικά ιδιαίτερα σημαντική συμμετοχή της ιδιωτικής δαπάνης στην παροχή υπηρεσιών υγείας, το 90% της οποίας σύμφωνα με έρευνες του κλάδου φαίνεται να προέρχεται απευθείας από τους ιδιώτες με μόλις το 10% να καλύπτεται από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Η λειτουργία της αγοράς παροχής ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας συνδέεται άρρηκτα με την αγορά υπηρεσιών ασφαλιστικής κάλυψης υγείας, λόγω της αβεβαιότητας που υπάρχει αναφορικά τόσο με την ανάγκη χρήσης των σχετικών υπηρεσιών όσο και το αποτέλεσμα της χρήσης τους.

Υπό αυτό το πρίσμα, η οργάνωση και λειτουργία των γειτονικών και αλληλοεξαρτώμενων αγορών της παροχής υπηρεσιών υγείας και της παροχής ασφαλιστικής κάλυψης υγείας έχει ως επίκεντρο τους διαφορετικούς τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών υγείας και των παρόχων ασφαλιστικής κάλυψης. Οι βασικές μεταβλητές του μηχανισμού των εν λόγω αγορών περιλαμβάνουν την ποιότητα και τις τιμές των παρεχομένων υπηρεσιών, το εύρος δικτύου, τα ασφάλιστρα και το εύρος ασφαλιστικής κάλυψης. Ο ανταγωνισμός που αναπτύσσεται στον ευρύτερο κλάδο μπορεί να είναι οριζόντιος μεταξύ παρόχων υπηρεσιών υγείας και μεταξύ παρόχων ασφαλιστικής κάλυψης υγείας αλλά και κάθετος αναφορικά με τη διαπραγματευτική δύναμη μεταξύ παρόχων ασφαλιστικής κάλυψης και παρόχων υπηρεσιών υγείας.

Σε κάθε στάδιο, πρέπει να συνυπολογιστούν όχι μόνο οι προαναφερόμενες μεταβλητές αλλά και η δυναμική ανάπτυξη του κλάδου υπηρεσιών υγείας και παροχής υπηρεσιών ασφάλισης, όπως ο θολός πλέον διαχωρισμός μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών καθώς και η επίδραση της διαχείρισης ιατρικών δεδομένων και δεδομένων ασφάλισης από τους αντίστοιχους παρόχους, ειδικά στην περίπτωση μερικής ή ολικής καθετοποίησης των υφιστάμενων παρόχων υπηρεσιών υγείας και ασφάλισης.

Zητήματα ανταγωνισμού προς διερεύνηση εντοπίζονται, καταρχήν, στη διαδικασία ανταγωνισμού μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών υγείας για την ποιότητα και τις τιμές των παρεχομένων υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της κλαδικής έρευνας θα πρέπει να αποτυπωθεί η νέα δομή και οι ιδιαιτερότητες της αγοράς όπως τείνει να διαμορφωθεί σε συνέχεια των εξαγορών που λαμβάνουν χώρα στον ευρύτερο κλάδο υγείας και ασφάλισης, με την κάθετη ολοκλήρωση επιχειρήσεων αλλά και με τη διερεύνηση τυχόν διαρθρωτικών δεσμών μεταξύ ανταγωνιστών καθώς και την αποτύπωση σχέσεων μερικής κάθετης ολοκλήρωσης, ώστε να κατανοηθεί καλύτερα η λειτουργία των αγορών και η συγκέντρωση που παρατηρείται σε ορισμένες γεωγραφικές αγορές (π.χ Αττική). Στη συνέχεια θα πρέπει να αποτυπωθεί αν έχει επέλθει ισχυροποίηση συγκεκριμένων παικτών στην αγορά ή σε ποιο βαθμό η συγκέντρωση του κλάδου παράγει συμμετρία μεριδίων διευκολύνοντας σε αυτήν την περίπτωση συντονισμένα ή μη αποτελέσματα απορρέοντα από τη δομή της αγοράς. Άλλα θέματα που θα πρέπει να διερευνηθούν είναι η τυχόν ισχυρή διαπραγματευτική δύναμη συγκεκριμένων παικτών στην αγορά και/ή η πιθανότητα σιωπηρού συντονισμού των παρόχων υπηρεσιών υγείας στις αγορές που προσδιορίζουν την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας (υποδομές, τεχνολογίες, φαρμακευτικό και υγειονομικό υλικό κτλ). Στην αξιολόγηση των ανωτέρω θα πρέπει να συνυπολογιστεί και ο βαθμός που η πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων ασθενών ή/και ιατρών μπορεί να επηρεάσει πραγματικά ή/και δυνητικά τις παραπάνω σχέσεις και πρακτικές.

Άλλα δυνητικά ζητήματα προς διερεύνηση εντοπίζονται στον ανταγωνισμό μεταξύ των παρόχων ασφαλιστικής κάλυψης για το προσφερόμενο δίκτυο υπηρεσιών υγείας, τις τιμές σε συνάρτηση με την προσφερόμενη ποιότητα στα διαθέσιμα ασφαλιστικά πακέτα  αλλά κυρίως στη διαπραγματευτική δύναμη μεταξύ των παρόχων ασφαλιστικής κάλυψης και των παρόχων υπηρεσιών υγείας για τις τιμές και την προσέλκυση πελατείας μέσω άλλων παραμέτρων όπως ποιότητα, ποικιλία, εύρος δικτύου κλπ. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να διερευνηθούν οι σχέσεις που διαμορφώνονται σε ένα οικοσύστημα που ορίζεται από μια δίπλευρη πλατφόρμα το ρόλο της οποίας αναλαμβάνει η εταιρία παροχής ασφαλιστικών υπηρεσιών προκειμένου να διασυνδέσει παρόχους υπηρεσιών υγείας με ασφαλισμένους.

Επίσης, ζητήματα ανταγωνισμού προς διερεύνηση είναι τα εμπόδια εισόδου στην αγορά παροχής υπηρεσιών υγείας και στην αγορά ασφαλιστικής κάλυψης, τα οποία δύναται να επηρεάζουν την καινοτομία και την ανάπτυξη της αγοράς, όπως επίσης τα ρυθμιστικά θέματα τόσο στην αγορά παροχής υπηρεσιών υγείας όσο και στην αγορά παροχής ασφαλιστικής κάλυψης. Ειδικότερη ανάλυση χρειάζεται επίσης για να κατανοηθεί περαιτέρω και ο τρόπος με τον οποίον οι κρατικοί φορείς και οργανισμοί, είτε ως πάροχοι υγείας, είτε ως πάροχοι ασφαλιστικής κάλυψης για υπηρεσίες υγείας, επηρεάζουν την ισορροπία της αγοράς και την συμπεριφορά των ιδιωτών.

Νέες πρακτικές που έχουν εισέλθει δυναμικά στον κλάδο και θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας της κλαδικής είναι ο ρόλος των δεδομένων στην ανάπτυξη του κλάδου της προσωποποιημένης ιατρικής (personalized medicine) και οι αλλαγές στην αλυσίδα αξίας για τις ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας και το πώς αυτές επηρεάζουν τον σχετικό κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας μέσω και της δυνατότητας που παρέχει η συλλογή Μεγάλων Δεδομένων (Big Data).

Στην ευρύτερη αλυσίδα αξίας υπηρεσιών υγείας, διάφοροι πάροχοι κατέχουν διαφορετικούς τύπους δεδομένων.

  • Κλινικά δεδομένα (ασθενών )διατηρούνται συνήθως από ιατρούς και δεδομένα κλινικών δοκιμών κατέχονται από φαρμακευτικές εταιρείες.
  • Οι εταιρείες Διαδικτύου, όπως μηχανές διαδικτυακής αναζήτησης, επιγραμμικές πλατφόρμες, ή συγκεκριμένοι πάροχοι ψηφιακών υπηρεσιών υγείας, ενδέχεται να διατηρούν δεδομένα σχετικά με την υγεία, τη συμπεριφορά, τους φόβους και τη συμπεριφορά των ασθενών (δεδομένα τρόπου ζωής).
  • Εταιρείες ιατροτεχνολογικών προϊόντων, ιδίως στο πλαίσιο της ανάπτυξης εφαρμογών (ηλεκτρονικής) e-υγείας (π.χ. φορητοί έξυπνοι αισθητήρες και μικροσκοπικές συσκευές εκτός ή εντός του ανθρώπινου σώματος) συλλέγουν τις απαραίτητες ιατρικές πληροφορίες και ανταλλάσσουν δεδομένα σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη συμβάλλοντας σε λύσεις ηλεκτρονικής e-υγείας.
  • Οι αρχές δημόσιας υγείας, οι ασφαλιστικές εταιρείες και συγκεκριμένες εταιρείες δεδομένων υγείας διατηρούν δεδομένα σχετικά με το κόστος και την κατανάλωση φαρμακευτικών προϊόντων ή υγειονομικής περίθαλψης.

Οι εξελίξεις στη διάγνωση και η δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο μεταξύ διαφορετικών συσκευών παρακολούθησης (π.χ. αισθητήρες ενσωματωμένους σε κινητά τηλέφωνα και συσκευές παρακολούθησης) έχουν αλλάξει δραστικά τη δυνατότητα διάγνωσης, αξιολόγησης και απόκρισης εγκαίρως. Αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης μπορούν να εξετάζουν τα πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία δεδομένων υγείας, συμπεριλαμβανομένων των γονιδιωματικών ακολουθιών, των αρχείων κλινικής περίθαλψης ασθενών και των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών εξετάσεων για να κάνουν προβλέψεις και συστάσεις. Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) χρησιμοποιείται περαιτέρω για να μετατρέψει ένα πλήθος δεδομένων σε δυνητικά πολύτιμες πληροφορίες που ενδιαφέρουν τους ασθενείς, τα νοσοκομεία, τους ασφαλιστές και άλλους παρόχους υγείας. Ψηφιακές λύσεις υγείας, όπως υπηρεσίες διαλογής και δοκιμών που διατίθενται σε εφαρμογές ή ακόμη και τεχνητοί γιατροί, θα είναι άμεσα προσβάσιμες σε κινητές συσκευές. Η ενίσχυση του ανταγωνισμού και της δυνατότητας νεοφυών εταιρειών υπηρεσιών ιατρικής τεχνολογίας  να εισέλθουν σε αυτές τις αγορές συμβάλλει στην καινοτομία και σε ποιοτικότερες υπηρεσίες υγείας.

Βάσει των ανωτέρω, η κλαδική έρευνα θα εξετάσει επίσης:

  • τη δομή και διακυβέρνηση της αλυσίδας αξίας υπηρεσιών υγείας, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία των δεδομένων,
  • τις στρατηγικές και τα επιχειρηματικά μοντέλα των επιχειρήσεων, αλλά και τους δυνητικούς ανταγωνιστές που μπορούν να δραστηριοποιηθούν σε αυτόν τον τομέα, ιδιαίτερα λόγω και της ανάπτυξης υπηρεσιών και οικοσυστημάτων MedTech και InsurTech,
  • τον τρόπο με τον οποίο οι υφιστάμενοι ρυθμιστικοί κανόνες ενδέχεται να επηρεάζουν τον ανταγωνισμό σε αυτά τα νέα οικοσυστήματα.

Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της διεξαγωγής της εν λόγω κλαδικής έρευνας, κηρύσσουμε την έναρξη δημόσιας διαβούλευσης, προσκαλώντας κάθε ενδιαφερόμενο μέρος να εκθέσει τα σχόλια και τις θέσεις του αναφορικά με τις συνθήκες του ανταγωνισμού στον ευρύτερο κλάδο.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος στη δημόσια διαβούλευση διά ζώσης, συμμετέχοντας στη σχετική ημερίδα-τηλεδιάσκεψη που θα διοργανώσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού εντός του μηνός Σεπτεμβρίου 2021, ή/και υποβάλλοντας τις απόψεις τους εγγράφως, με τη μορφή υπομνήματος.

Σημειώνεται ότι τα ανωτέρω τελούν υπό την επιφύλαξη της δυνατότητας της Επιτροπής Ανταγωνισμού να εξειδικεύσει περαιτέρω ή/και να περιορίσει το αντικείμενο της έρευνας, ανάλογα με τα κατά περίπτωση ευρήματα της έρευνας, καθώς αυτή εξελίσσεται.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις ανακατατάξεις

Βάσει του Άρθρου 3 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 25-2-2020 (ΦΕΚ 42/Α/25-2-2020) «Κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης κορονοϊού».

Για ανάρτηση πρόσκλησης στην παρούσα ενότητα παρακαλούμε όπως αποστείλετε email στο itdep@ moh.gov.gr με κοινοποίηση στο digital @ moh.gov.gr.

Παρακαλούμε όπως λάβετε υπ’ όψιν την υπ’ αριθμ. 55/11-3-2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, άρθρο 16:

«Οι τεχνικές προδιαγραφές, οι απαιτούμενες ποσότητες, καθώς και ο καθορισμός του χρόνου παράδοσης των υπό προμήθεια προϊόντων και υπηρεσιών, που προορίζονται για κάλυψη έκτακτων αναγκών δημόσιας υγείας των δημόσιων νοσοκομείων, και λοιπών νομικών προσώπων εποπτείας των Δημόσιων Υγειονομικών Περιφερειών από τη διάδοση του κορονοϊού COVID-19, εγκρίνονται με απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου των Υγειονομικών Περιφερειών (ΚΕΣΥΠΕ)».

όπως και την ερμηνευτική εγκύκλιο για την εφαρμογή των διατάξεων, των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, για την αντιμετώπιση της λοίμωξης SARS-CoV-2, αναφορικά με τα θέματα δημοσίων συμβάσεων.

Αναρτώνται μόνο προσκλήσεις για τις οποίες μας γνωστοποιείται η σχετική απόφαση ΚΕΣΥΠΕ σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 16 της ΠΝΠ υπ’ αριθμ. 55/11-3-2020.

Βάσει του Άρθρου 3 της Πράξης Νομοθετικού

Ανοδικά κινήθηκαν τα συνολικά έσοδα των επιχειρήσεων παροχής ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα την περίοδο 2016-20, ενώ μικρή κάμψη καταγράφεται το 2021 λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Τα έσοδα των ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών υγείας τα τελευταία χρόνια έχουν επιβαρυνθεί αρνητικά από την επιβολή του Νόμου 4172/2013 (μηχανισμός clawback/rebate), βάσει του οποίου οι επιχειρήσεις του κλάδου υποχρεώθηκαν σε «απομείωση» των απαιτήσεών τους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους σε ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ.

Ανακατατάξεις και τάσεις συγκέντρωσης παρατηρούνται στον κλάδο των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας το τελευταίο χρονικό διάστημα όπως προκύπτει από κλαδική μελέτη «Ιδιωτικές Υπηρεσίες Υγείας» που εκπόνησε πρόσφατα μεγάλη εταιρία στατιστικών αναλύσεων για τον συγκεκριμένο κλάδο, η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της ICAP Group ΑΕ. Η εν λόγω μελέτη πραγματεύεται τους τομείς των γενικών θεραπευτηρίων, των μαιευτικών-γυναικολογικών κλινικών, των διαγνωστικών κέντρων-κέντρων αιμοκάθαρσης και λοιπών κέντρων, εξετάζοντας την πορεία και τις προοπτικές τους. Τα ιδιωτικά θεραπευτήρια διακρίνονται σε μεγάλες πολυδύναμες κλινικές, σε μεσαίες και μικρότερες μονάδες.

Σημειώνεται πως σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., επί συνόλου 45.053 κλινών σε όλα τα θεραπευτήρια της χώρας το 2018, το 1/3 των κλινών ανήκει σε ιδιωτικά θεραπευτήρια.

Σημαντικός είναι και ο αριθμός των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, αρκετά δε εξ αυτών ανήκουν σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Ανακατατάξεις και τάσεις συγκέντρωσης παρατηρούνται στον κλάδο των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας το τελευταίο χρονικό διάστημα, καθώς μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια της Αθήνας άλλαξαν ιδιοκτησιακό καθεστώς, ενώ το ίδιο συνέβη και για συγκεκριμένα διαγνωστικά κέντρα.

Η συνολική αγορά των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας (βάσει αξίας) παρουσίασε μείωση της τάξης του 8% το 202 σε σχέση με το 2019 ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορονοϊού. Σύμφωνα με υπουργική απόφαση κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, ανεστάλη προσωρινά η λειτουργία όλων των τακτικών χειρουργείων των ιδιωτικών κλινικών της χώρας, ενώ η επισκεψιμότητα στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα σχεδόν μηδενίστηκε.

Επίσης, οι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών υγείας με έδρα στις τουριστικές περιοχές της χώρας, επηρεάστηκαν σε σημαντικό βαθμό από τη μεγάλη πτώση του τουρισμού. Ειδικότερα κατά κατηγορία, μείωση της τάξης του 9% εμφανίζουν τα συνολικά έσοδα των κλινικών (γενικές, ειδικές, νευροψυχιατρικές κ.ά.), ενώ μείωση της τάξης του 6,5% καταγράφουν τα έσοδα των μαιευτικών-γυναικολογικών κλινικών.

Σε χαμηλότερα επίπεδα εκτιμάται ότι θα κυμανθεί και η αγορά των διαγνωστικών κέντρων, κέντρων αιμοκάθαρσης και λοιπών κέντρων, εμφανίζοντας μείωση της τάξης του 6% την περίοδο 202/.

Σύμφωνα με την εν λόγω κλαδική μελέτη, οι κλινικές αποσπούν το μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο της αγοράς των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας, το οποίο εκτιμάται στο 60% περίπου για το 2020. Οι μαιευτικές κλινικές συγκεντρώνουν περίπου το 15% των συνολικών εσόδων, ενώ το υπόλοιπο 25% μοιράζονται τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα-κέντρα αιμοκάθαρσης & λοιπά κέντρα.

Ειδικότερα, όσον αφορά τον τομέα των κλινικών, οι γενικές κλινικές αντιπροσωπεύουν μερίδιο της τάξης του 84%, οι νευροψυχιατρικές κλινικές και οι κλινικές αποκατάστασης μοιράζονται από κοινού μερίδιο περίπου 11% και το υπόλοιπο μοιράζονται οι ειδικές, μεικτές και άλλες κατηγορίες κλινικών.

Στα δυνατά Σημεία του κλάδου περιλαμβάνεται το γεγονός της δραστηριοποίησης μεγάλων και καλά οργανωμένων επιχειρηματικών ομίλων με μακρά εμπειρία, η τάση της σταδιακής γήρανσης του πληθυσμού, η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης και βέβαια οι χρόνιες αδυναμίες του δημόσιου συστήματος υγείας.

Στα αδύνατα Σημεία εντάσσεται το σχετικά αυστηρό θεσμικό πλαίσιο σε σχέση με την ίδρυση νέων ιατρικών μονάδων.

Ευκαιρίες για τον κλάδο συνιστούν μεταξύ άλλων, η επέκταση των υφιστάμενων εταιρειών σε αγορές του εξωτερικού, η ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού, η σύναψη συμβάσεων με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς και η εξειδίκευση σε τομείς όπου υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης.

Τέλος ως απειλή για τον κλάδο μπορούν να εκληφθούν εκτός από την πανδημία του κορονοϊού η οποία πλήττει τη χώρα από τις αρχές του 2020, τα προβλήματα ρευστότητας του δημοσίου τομέα, η στενότητα στην τραπεζική χρηματοδότηση και βέβαια τα μέτρα της Πολιτείας περί μείωσης των δαπανών υγείας.

Στα πλαίσια της μελέτης έγινε εκτεταμένη χρηματοοικονομική ανάλυση των επιχειρήσεων του κλάδου βάσει 16 επιλεγμένων αριθμοδεικτών για την τελευταία πενταετία.

Επίσης, συνετάχθη ομαδοποιημένος ισολογισμός (για την 2ετία 2018-2019) βάσει αντιπροσωπευτικού δείγματος 45 επιχειρήσεων εκμετάλλευσης ιδιωτικών κλινικών, 10 επιχειρήσεων εκμετάλλευσης μαιευτικών κλινικών και 35 επιχειρήσεων εκμετάλλευσης διαγνωστικών κέντρων-μονάδων αιμοκάθαρσης & λοιπών κέντρων.

Από την ανάλυση των ομαδοποιημένων ισολογισμών προκύπτουν τα εξής: Το σύνολο του ενεργητικού των ιδιωτικών κλινικών παρουσίασε αύξηση 2,4% το 2019 σε σχέση με το 2018 κυρίως λόγω της αύξησης των διαθεσίμων αλλά και των παγίων. Αντίθετα, τα ίδια κεφάλαια μειώθηκαν κατά 1,1%.

Μειωμένες εμφανίζονται οι μεσομακροπρόθεσμες υποχρεώσεις και προβλέψεις κατά 13,1% σε αντίθεση με τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις οι οποίες αυξήθηκαν κατά 18%. Τα συνολικά έσοδα των ιδιωτικών κλινικών του δείγματος παρουσίασαν αύξηση 7,2% το 2019/18.

Σε σχέση με το τελικό καθαρό αποτέλεσμα των γενικών κλινικών, κέρδη καταγράφονται το 2019 έναντι ζημιών το 2018 λόγω της αύξησης του λειτουργικού αποτελέσματος. Τα EBITDA αυξήθηκαν κατά 20,5%.

Αναφορικά με τις μαιευτικές-γυναικολογικές κλινικές, αυξημένο κατά 8,6% εμφανίζεται το σύνολο του ενεργητικού το 2019 σε σχέση με το 2018 ως αποτέλεσμα της αύξησης των καθαρών παγίων. Τα ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν κατά 5,7%. Αύξηση 22,6% καταγράφουν οι μεσομακροπρόθεσμες υποχρεώσεις και προβλέψεις σε αντίθεση με τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις οι οποίες μειώθηκαν κατά 9,2%. Αύξηση εμφάνισαν τα συνολικά έσοδα των κλινικών του δείγματος σε ποσοστό 4,8% το 2019/18.

Αναφορικά με το τελικό καθαρό αποτέλεσμα, σημαντικότατη αύξηση εμφανίζουν τα κέρδη προ φόρου εισοδήματος λόγω της μεγάλης μείωσης των μη λειτουργικών εξόδων. Τα EBITDA μειώθηκαν κατά 4,4%.

Τέλος, σε ό,τι αφορά στα διαγνωστικά κέντρα-κέντρα αιμοκάθαρσης & λοιπά κέντρα, το σύνολο του ενεργητικού εμφάνισε αύξηση 12,3% το 2019 σε σχέση με το 2018 κυρίως λόγω της αύξησης των παγίων. Επίσης, τα ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν κατά 15,3%.

Ελαφρώς αυξημένες εμφανίζονται οι μεσομακροπρόθεσμες υποχρεώσεις και προβλέψεις (2,6%), ενώ μεγαλύτερη είναι η αύξηση για τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (14,6%). Τα συνολικά έσοδα των εταιρειών του δείγματος παρουσίασαν αύξηση 10,6% το 2019/18. Σε σχέση με το τελικό καθαρό αποτέλεσμα, αύξηση 18,4% εμφανίζουν τα κέρδη προ φόρου εισοδήματος. Τα EBITDA αυξήθηκαν κατά 22,8%.

Ανοδικά κινήθηκαν τα συνολικά έσοδα των επιχειρήσεων

Ορθοπεδική είναι η ιατρική ειδικότητα που μελετά και θεραπεύει τις παθήσεις και τραυματικές κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος μετά των εξαρτημάτων του.

Μέχρι το έτος 1995 δεν υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα γραφής της λέξης Ορθοπεδική στην Ελλάδα. Σε λεξικά, βιβλία, άρθρα, ταμπέλες, κάρτες, έντυπα, παντού η λέξη γραφόταν «Ορθοπεδική». Τα βιβλία ορθοπεδικής των καθηγητών Θεόδωρου Γαροφαλίδη, του Γεώργιου Χαρτοφυλακίδη και του Παναγιώτη Συμεωνίδη είχαν τον τίτλο τη λέξη «Ορθοπεδική». Στην ξένη βιβλιογραφία υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα δύο γραφές, διότι, άλλοτε ακολουθήθηκε η γαλλική γραφή, και άλλοτε προτιμήθηκε περισσότερη προσέγγιση προς την αρχαία ελληνική ρίζα. Στα αγγλικά η λέξη Orthopedics αποδίδεται άλλοτε με e και άλλοτε με ae: orthopaedic – pedic; orthopedics – paedics; orthopaedy, -pedy.

Χάρη στη ραγδαία εξέλιξη της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας, η Ορθοπεδική απέκτησε τεράστιο όγκο γνώσεων. Είναι η ιατρική ειδικότητα – μαζί με την εσωτερική παθολογία- που ασχολείται σχεδόν με όλο το σώμα.

Έτσι, ανεπισήμως έχουμε υποειδικότητες πλέον της Ορθοπεδικής με τα εξής αντικείμενα:

  • Ορθοπεδική Χειρουργική της Σπονδυλικής στήλης
  • Ορθοπεδική Χειρουργική των Παίδων (Παιδοορθοπεδική)
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Άκρας Χειρός (Μικροχειρουργική)
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Ώμου
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Αγκώνος
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Ισχίου
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Γόνατος
  • Ορθοπεδική Χειρουργική Ποδοκνημικής και Ποδός
  • Αρθροσκοπική Χειρουργική
  • Ορθοπεδική των Μεταβολικών Νοσημάτων
  • Ορθοπεδική Νευρολογία
  • Ορθοπεδική Χειρουργική των Μυοσκελετικών Όγκων
  • Ορθοπεδική Χειρουργική με εφαρμογές Πληροφορικής και Ρομποτικής (
  • Ορθοπεδική Τεχνολογία Εμφυτευμάτων, ορθοπεδικών προθέσεων και εξωσκελετικών αναπηριών.
  • Ορθοπεδική Εργονομία συσκευών, επίπλων, εργαλείων και κατασκευών.

Ορθοπεδική είναι η ιατρική ειδικότητα που μελετά

Από την εποχή του Έλληνα ιατρού Γαληνού (2ος αιώνας μ.Χ.) στο έργο του «Περί αιτιών συμπτωμάτων» χρησιμοποιείται ο όρος «όγκος», υποδηλώνοντας μέχρι σήμερα την παθολογική μάζα κυττάρων. Ωστόσο, η ογκολογία δεν ασχολείται σήμερα μόνο με τους όγκους κυρίως λόγω νέων μεθόδων ανεύρεσης παθολογικών αθροίσεων κυττάρων. Στην ογκολογική προσέγγιση περιλαμβάνονται και οι κακοήθεις νόσοι του αίματος.

Όροι όπως καρκίνος, νεόπλασμα, μάζα, κακοήθεια, εξαλλαγή χρησιμοποιούνται για τις ογκολογικές νόσους προκαλώντας πολλές φορές σύγχυση τόσο σε ιατρούς όσο και σε ασθενείς. Οι όγκοι χωρίζονται σε καλοήθεις και κακοήθεις.

Με τον όρο καλοήθης χαρακτηρίζεται ένας όγκος ο οποίος δεν μεθίσταται, δεν διηθεί και δεν διαιρείται αλόγιστα. Η μη μετάσταση ενός όγκου είναι συνήθως το χαρακτηριστικό που ενδιαφέρει κλινικά λόγω της καλύτερης πρόγνωσης της νόσου. Οι μεταστάσεις γίνονται συνήθως μέσω του αίματος (αιματογενείς), μέσω της λέμφου (λεμφογενείς) ή κατά συνέχεια ιστών (σε γειτονικά όργανα-ιστούς).

Με τον όρο κακοήθεια αναφερόμαστε στους όγκους εκείνους που τα ανώμαλα κύτταρά τους διαιρούνται άνευ κάποιου ελέγχου όπως γίνεται με τα φυσιολογικά κύτταρα, διηθούν και μεθίστανται. Όγκος με χαρακτηριστικά κακοήθειας δηλαδή μετάσταση, διήθηση, αλόγιστη διαίρεση παθολογικών κυττάρων ονομάζεται Καρκίνος. Πάνω από 100 είδη καρκίνου είναι γνωστά σήμερα αλλά στη συνείδηση του κοινού γίνονται αντιληπτά συνήθως ως ενιαία οντότητα.

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ενός κακοήθους όγκου (καρκίνου) πριν ακόμα αυτός αναπτύξει τα χαρακτηριστικά του μπορεί να προσδώσει τελείως διαφορετική πορεία και πρόγνωση.

Η ταξινόμηση των όγκων γίνεται αναλόγως της ανατομικής θέσης αλλά και της ιστικής προέλευσης του ογκολογικού κυττάρου.

Έτσι ανατομικά μπορούμε να έχουμε π.χ. τον όγκο του πνεύμονα, του μαστού κτλ., ενώ σε περίπτωση κακοήθειας να μιλάμε για καρκίνο του πνεύμονα, μαστού, προστάτη κτλ.

Εξάλλου, για την ιστική προέλευση κακοήθους όγκου να μιλάμε για καρκίνωμα υποδηλώνοντας όγκο επιθηλιακού ιστού ή σαρκώματα (σάρκα) υποδηλώνοντας όγκο συνδετικού ιστού (λίπος, χόνδροι, οστά) ή μυικού ιστού, λευχαιμία (αιμοποιητικού ιστού), λέμφωμα, μυέλωμα (κύτταρα ανοσοποιητικού συστήματος) και τέλος όγκοι προερχόμενοι από ιστό του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ).

Η αιτιολογία των όγκων πολλές φορές έχει αποδειχθεί, άλλες φορές εικάζεται, άλλες διερευνάται. Το σίγουρο πάντως είναι ότι είναι πολυπαραγοντική.

Έχουν συσχετισθεί μέχρι σήμερα γενετικοί παράγοντες, το κάπνισμα, το αλκοόλ, διαιτητικοί, λοιμώξεις, φύλο, ηλιακή έκθεση, ηλικία, έκθεση σε ακτινοβολία καθώς και σε πλήθος χημικών παραγόντων στα πλαίσια φαρμακευτικής ή επαγγελματικής έκθεσης. Συνδέεται επίσης με περιβαλλοντική ατμοσφαιρική έκθεση, γεωγραφική κατανομή, κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες και πρότυπα.

Η ογκολογία λόγω του μεγάλου φάσματος και της προόδου των επιστημών είναι χωρισμένη σε υποειδικότητες, τόσο κλινικές όσο και εργαστηριακές, με στόχο την καλύτερη αντιμετώπιση των περιπτώσεων αυτών.

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στις κλινικές υποειδικότητες όπως παθολογική ογκολογία, χειρουργική ογκολογία, ακτινολογική ογκολογία, γυναικολογική ογκολογία, παιδιατρική ογκολογία κ.ά., ενώ από τις εργαστηριακές έχουμε την μοριακή, κυτταρική βιολογία του καρκίνου, γενετική του καρκίνου και άλλες.

Σε κάθε χώρα ο ογκολόγος είναι ο ιατρός που ειδικεύεται στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία των ογκολογικών ασθενών. Σε κάθε χώρα οι αρμοδιότητες και τα όρια του ογκολόγου διαφέρουν, αυτό όμως που είναι κοινό είναι ότι οι ογκολογικοί ασθενείς χρήζουν συνήθως διαχείρισης από ομάδα ειδικών επαγγελματιών υγείας.

Η βλάβη για την δημιουργία των όγκων έγκειται σε κυτταρικό επίπεδο. Οι περισσότεροι όγκοι είναι συνήθως αποτέλεσμα μετάλλαξης γονιδίων σ’ ένα μόνο προσβεβλημένο κύτταρο (μονοκλωνική προέλευση). Λόγω όμως των κυτταρικών διαιρέσεων που ακολουθούν αναπτύσσονται περισσότερα λάθη.

Τα γονίδια που προσβάλλονται συνηθέστερα ρυθμίζουν τα σημεία ελέγχου του κυτταρικού κύκλου, την επιδιόρθωση του DNA και την αναγνώριση της βλάβης στο DNA, την απόπτωση, τη διαφοροποίηση και τα αυξητικά ερεθίσματα.

Η πρόοδος της επιδημιολογίας, τοξικολογίας, φαρμακολογίας, μοριακής βιολογίας, γενετικής έδωσαν σημαντικά εφόδια στην πρόληψη ογκολογικών ασθενειών.

Οι φορείς υγείας σε πολλά κράτη εφαρμόζουν πολιτικές πρόληψης. Ο προσυμπτωματικός έλεγχος συγκεκριμένων πληθυσμών (το γνωστό screening) αποτελεί μία ακόμη πολιτική πρόληψης. Οι κλινικές μελέτες πρόληψης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου με φαρμακοθεραπεία αποκτά τελευταία όλο και πιο πολλούς υποστηρικτές.

Η διάγνωση ενός όγκου σε πρώιμο στάδιο παρά την πρόοδο της επιστήμης και των μέσων παραμένει αίνιγμα προς επίλυση για τους εμπλεκόμενους επιστήμονες. Σημαντικά βήματα έχουν επιτευχθεί και πλήθος επιστημόνων εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση παγκοσμίως. Η κλινική εικόνα, η ιστολογία, οι απεικονιστικές μελέτες και ο εργαστηριακός έλεγχος είναι συνήθως τα εργαλεία για την διάγνωση ενός όγκου.

Από την εποχή του Έλληνα ιατρού Γαληνού