Connect with:
HomeStandard Blog Whole Post (Page 140)

Τον τέταρτο αιώνα π.Χ. o Ιπποκράτης, εισήγαγε τον όρο «σήψη» για να περιγράψει τη διαδικασία αποσύνθεσης της οργανικής ύλης. Αργότερα, ο Γαληνός περιέγραψε τα χαρακτηριστικά της φλεγμονής: ερυθρότητα, πρήξιμο, πυρετός, πόνος και απώλεια λειτουργικότητας.

Το 1914 διαπιστώθηκε πως η σήψη αποτελεί ένα τύπο αντίδρασης του συστήματος του ξενιστή (κάθε οργανισμός που φέρει έναν άλλο οργανισμό, τον οποίο υποστηρίζει και τρέφει), που πυροδοτείται από παθογόνους μικροοργανισμούς, οι οποίοι βρέθηκαν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας εξεσημασμένη συστηματική φλεγμονή.

Σύμφωνα με την Τρίτη Διεθνής Ομοφωνία Ορισμών της Σήψης (αποκαλούμενη Sepsis-3):

Ως «Σήψη» ορίζεται «η απειλητική για τη ζωή δυσλειτουργία οργάνων που προκαλείται από τη δυσανάλογη απόκριση του ξενιστή στη λοίμωξη». Τονίζεται η απορρύθμιση των ομοιοστατικών μηχανισμών,  ο θανατηφόρος χαρακτήρας της και συνεπώς η άμεση ανάγκη αναγνώρισής της.

Ως κριτήριο διάγνωσης της Σήψης χρησιμοποιείται η κλίμακα κλινικοεργαστηριακής αξιολόγησης SOFA (Sequential Organ Failure Assessment Score). Ανοδική μεταβολή της τιμής αξιολόγησης του ασθενούς ≥ 2 είναι διαγνωστική οργανικής δυσλειτουργίας συμβατής με Σήψη. Αν η αρχική τιμή SOFA (που εξαρτάται και από συν-νοσηρότητες του ασθενούς) δεν είναι γνωστή, τότε θεωρείται ίση με μηδέν (0).

Επειδή η κλίμακα SOFA περιλαμβάνει την αξιολόγηση εργαστηριακών παραμέτρων, που δεν είναι πάντα εφικτό να είναι διαθέσιμες, θεσπίστηκε η απλούστερη κλινική κλίμακα q SOFA (quick SOFA). Αυτή απαιτεί 2 από τα εξής 3 κριτήρια:

  • Συστολική Αρτηριακή Πίεση ≤ 100 mmHg (υπόταση)
  • Αριθμό Αναπνοών > 22/min (ταχύπνεια)
  • Διαταραχή επιπέδου συνείδησης

Η τιμή q SOFA ≥ 2 συσχετίστηκε με παρατεταμένη νοσηλεία στη ΜΕΘ και αυξημένη ενδονοσοκομειακή θνητότητα.

Ως «Σηπτική καταπληξία» ορίζεται «το υποσύνολο της Σήψης που οι υποκείμενες διαταραχές της κυκλοφορίας και του κυτταρικού μεταβολισμού είναι τόσο εξεσημασμένες, ώστε να αυξάνουν τη θνητότητα σε σημαντικό βαθμό».

Το σηπτικό σύνδρομο (ή σήψη μονολεκτικά) αποτελεί ένα από σημαντικότερα προβλήματα της παγκόσμιας υγείας. Κάθε χρόνο πλήττει πάνω από τριάντα εκατομμύρια (30.000.000) ανθρώπους παγκοσμίως και αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου στους βαρέως πάσχοντες ασθενείς, με πέντε εκατομμύρια τριακόσεις χιλιάδες (5.300.000) θανάτους ετησίως. Χαρακτηριστικά, στις Η.Π.Α το 2014 υπολογίζεται πως ο αριθμός των ενηλίκων που νοσηλεύτηκαν με σηπτικό σύνδρομο ανήλθε στο 1.5 – 1.7 εκατομμύρια, εκ των οποίων διακόσιες εβδομήντα χιλιάδες (270.000) κατέληξαν. Το κόστος νοσηλείας υπολογίζεται ότι άγγιξε τα εξήντα εκατομμύρια (60.000.000,00$) δολλάρια.

Επιπλέον, πρέπει να τονισθεί πως ακόμη και μετά από την επιτυχή αντιμετώπιση της σήψης, ο ασθενής μπορεί να αντιμετωπίσει μακροχρόνια προβλήματα υγείας, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Για τους παραπάνω λόγους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνεχισθεί η έρευνα, ώστε να βρεθούν αποτελεσματικότεροι τρόποι έγκαιρης διάγνωσης και αποτελεσματικής θεραπείας.

Κάθε παθογόνος μικροοργανισμός (βακτηρίδια, ιοί και μύκητες) που διαπερνά την άμυνα του οργανισμού και προκαλεί φλεγμονή, μπορεί δυνητικά και κάτω από ειδικές συνθήκες να προκαλέσει σηψαιμία.

Ο πυρήνας της παθογένειας της σήψης είναι η ανισορροπία της διαδικασίας της φλεγονής, η οποία λαμβάνει υπερβολικές διαστάσεις και τελικά οδηγεί σε σοκ, πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατο. Η παθοφυσιολογία της σήψης περιλαμβάνει επιγραμματικά:

  • Ανοσολογική δυσλειτουργία.
  • Βλάβη των μιτοχονδρίων.
  • Διαταραχές της πήξης.
  • Διαταραχές του νευροενδοκρινικού και ανοσοποιητικού δικτύου.
  • Στρες του ενδοπλασματικού δικτυώματος.

Δεδομένου ότι η σηψαιμία είναι μια σοβαρή πάθηση, η οποία χαρακτηρίζεται από εξεσημασμένη διέγερση της συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης στη λοίμωξη, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται συγκεκριμένοι βιοδείκτες, οι οποίοι σχετίζονται με τη σήψη, με σκοπό την ταχεία κλινική διάγνωση και αναγνώριση λοιμώξεων, την ορθολογική χρήση αντιβιοτικών, την αξιολόγηση της θεραπείας για την πρόγνωση και ούτω καθεξής.

Δείκτες που σχετίζονται με τη λοίμωξη.

  • Η προκαλσιτονίνη (PCT).
  • C- Αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP).
  • Κυτταροκίνες (TNF-α / IL-6).
  • Παράγοντας Νέκρωσης όγκων (TNF-α).
  • Ιντερλευκίνη 6 (IL-6).

Το πρώτο επίπεδο αντιμετώπισης της σήψης και της πολύ-οργανικής ανεπάρκειας είναι η αντιμετώπιση του αιτιολογικού παράγοντα, δηλαδή της εστίας της λοίμωξης και του υπεύθυνου μικροβίου, με την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή. Για το λόγο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική η απομόνωση του μικροβίου με καλλιέργειες και η  ανεύρεση του κατάλληλου αντιβιοτικού.

Το δεύτερο επίπεδο αντιμετώπισης της σήψης και μέχρι να δράσουν τα αντιβιοτικά,  είναι η  υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών του αρρώστου. Η αιμοδυναμική σταθεροποίηση του ασθενή και η εξασφάλιση επαρκούς αρτηριακής πίεσης και ιστικής άρδευσης είναι ζωτικής σημασίας.

Πηγή: iepivlepsi.gr

Τον τέταρτο αιώνα π.Χ. o Ιπποκράτης, εισήγαγε

Mία από τις πιο σύγχρονες τεχνικές υπερήχων καρδιάς που βοηθά στη διάγνωση, και μάλιστα σε πρώιμο στάδιο, της στεφανιαίας νόσου είναι το stress echo. Αυτή η διαγνωστική εξέταση βοηθά να εντοπιστούν οι στενώσεις στα αγγεία της καρδιάς, που εμποδίζουν τη σωστή αιμάτωσή της και αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών.

Επίσης, εντοπίζει βλάβες του μυοκαρδίου και ελέγχει τη λειτουργία των βαλβίδων σε περιπτώσεις στενώσεων.

Σε κατάσταση ηρεμίας ένας ασθενής με στεφανιαία νόσο μπορεί να μην εμφανίσει στηθάγχη. Η εξέταση με ηλεκτροκαρδιογράφημα σε αυτή την περίπτωση συχνά δείχνει φυσιολογικά αποτελέσματα. Όταν όμως νιώθει στρες αυξάνονται οι ανάγκες της καρδιάς για οξυγόνο και όταν υπάρχει στένωση μειώνεται η αιμάτωση και προκαλείται διαταραχή στην κινητικότητα του μυοκαρδίου. Η διάγνωση μέσω του stress echo παρέχει πιο ασφαλή και αξιόπιστα αποτελέσματα.

Η εξέταση με τη χρήση stress echo εφαρμόζεται για:

Διάγνωση στεφανιαίας νόσου

Πρόγνωση καρδιολογικών παθήσεων

Έλεγχο παθήσεων μυοκαρδίου

Έλεγχο βαλβιδοπαθειών

Ειδική προετοιμασία για την εξέταση

Λίγες ώρες πριν την εξέταση συνιστάται να φας ελαφριά και 2-3 ώρες πριν ξεκινήσει να είσαι νηστικός. Επειδή θα πρέπει να διακόψεις τα φάρμακα που λαμβάνεις για 1-2 μέρες πριν την εξέταση συμβουλέψου το γιατρό σου. Αν πάσχεις από κολπική μαρμαρυγή δεν πρέπει να σταματήσεις για πολλές ώρες την πάγια φαρμακευτική αγωγή, οπότε απαραιτήτως πρέπει να λάβεις λεπτομερή ενημέρωση από το γιατρό πριν πραγματοποιήσεις την εξέταση.

Αυτή την εξέταση την πραγματοποιεί μόνο εξειδικευμένος γιατρός. Ο πιο κατάλληλος είναι ο καρδιολόγος. Πριν ξεκινήσει η εξέταση ο γιατρός θα καταγράψει το ιστορικό σου και θα σου ζητήσει να του πεις ποια είναι τα συμπτώματα που έχεις. Αν νιώθεις πόνο στο στήθος, ζαλάδες ή δυσκολεύεσαι να αναπνεύσεις θα πρέπει να το αναφέρεις.

Η εξέταση ξεκινά με τη χορήγηση ειδικού φαρμάκου. Στη συνέχεια, εφαρμόζεται ηλεκτροκαρδιογράφημα και μετράται η πίεση στις αρτηρίες. Αφού ληφθούν οι υπερηχογραφικές εικόνες πριν τη χορήγηση φαρμάκου, μετά χορηγείται το φάρμακο και λαμβάνονται σε κάθε στάδιο εικόνες. Όταν γίνουν λήψεις μέχρι και τον τελικό στόχο καρδιακής συχνότητας, σταματά να χορηγείται φάρμακο στον ασθενή.

Η διάρκεια της εξέτασης δεν ξεπερνά τα 20 λεπτά. Ωστόσο, μετά την ολοκλήρωσή της θα χρειαστεί να παραμείνεις ακόμα για 30 λεπτά, ώστε να φύγει το φάρμακο από τον οργανισμό αλλά και να επανέλθει η καρδιακή συχνότητα σε φυσιολογικά επίπεδα.

Τα αποτελέσματα της εξέτασης είναι διαθέσιμα αμέσως μετά το πέρας της και έτσι, μπορείς να τα συζητήσεις με τον θεράποντα γιατρό σου. Καλό θα ήταν να έρθει μαζί σου κάποιος συγγενής ή φίλος σου την ημέρα της εξέτασης, για να σε συνοδεύσει κατά την αποχώρησή σου.

Αν χρειάζεσαι μια πιο εμπεριστατωμένη και σαφή γνώμη και λύση για το θέμα που σε απασχολεί, το καλύτερο για την υγεία σου είναι να απευθυνθείς σε ένα γιατρό.

Mία από τις πιο σύγχρονες τεχνικές υπερήχων

Το Life Coaching είναι μία μέθοδος κατά την οποία ο ειδικός βοηθά έναν άνθρωπο να ορίσει στόχους, να φτιάξει ένα πλάνο και να τους επιτύχει. Η προσέγγιση αυτή, κατά την οποία χρησιμοποιούνται αξιόπιστες μέθοδοι και εργαλεία, αποτελεί έναν τρόπο να αλλάξει ένας άνθρωπος που νιώθει ότι το χρειάζεται, την επαγγελματική και προσωπική του ζωή. Να αλλάξει γενικώς τη ζωή του προς το καλύτερο, προς κάτι που θα τον κάνει πιο ευτυχισμένο.

Δεν αποτελεί μέθοδο ψυχανάλυσης ή ψυχοθεραπείας ούτε απευθύνεται σε ανθρώπους με (σοβαρά) ψυχολογικά προβλήματα που αναζητούν λύση ή χρήζουν θεραπείας. Επίσης, δεν είναι μια μέθοδος που ασχολείται με τις βαθιές εσωτερικές συγκρούσεις του παρελθόντος.

Το Life coaching μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι λειτουργικός και ψυχικά υγιής και χρειάζεται καθοδήγηση και υποστήριξη είτε για να αλλάξει τη ζωή του είτε για να βρει τι είναι αυτό που θέλει να αλλάξει στη ζωή του για να είναι ικανοποιημένος και πώς να το πετύχει. Εστιάζει πάντα στο παρόν και στο μέλλον.

Στόχοι life coaching

Να σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις τι θέλεις πραγματικά

Να δεις πώς θέλεις να είναι η ζωή σου

Να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου

Να θέσεις προτεραιότητες

Να θέσεις στόχους και πλάνο επίτευξης αυτών

Να πετύχεις τους στόχους σου

Να νιώσεις πλήρης και ικανοποιημένος από τις επιλογές σου

Το life coaching είναι η τέχνη της αλλαγής. Μιας αλλαγής που στόχο έχει να θέσει σε προτεραιότητα τις προσωπικές σου αξίες και επιθυμίες και να αναλάβεις δράση ώστε να τις πραγματοποιήσεις. Με το life coaching μαθαίνεις όλα τα εργαλεία για να μειώσεις την απόσταση από εκεί που θα ήθελες να βρίσκεσαι.

Πότε μπορεί να σε βοηθήσει τo life coaching;

  • Αν θέλεις να αλλάξεις επαγγελματική κατεύθυνση
  • Αν θέλεις να (κάνεις αλλαγές στην προσωπική σου ζωή) χωρίσεις αλλά δεν ξέρεις πώς ή αν πρέπει να το κάνεις
  • Αν θέλεις να αλλάξεις την καθημερινότητά του και δεν ξέρεις τι είναι αυτό που θα σε ικανοποιήσει ως αλλαγή
  • Αν θέλεις να πετύχεις κάποιους στόχους και νιώθεις ότι κάτι σε κρατάει πίσω και δεν μπορείς

Ποιος είναι ο κατάλληλος life coach; Βασικό είναι, ο ειδικός που θα αναλάβει το life coaching, να είναι εξειδικευμένος και πιστοποιημένος από αναγνωρισμένη σχολή, να έχει δηλαδή πραγματοποιήσει αξιόλογες σπουδές life coaching. Εξίσου σημαντικό είναι να έχει εμπειρία στην εφαρμογή των μεθόδων life coaching. Απαραίτητο και καθοριστικό, όμως, για την αποτελεσματικότητα των συνεδριών είναι να έχει χημεία με τον άνθρωπο που τον έχει επιλέξει, ώστε να είναι αποτελεσματική η διαδικασία και να οδηγήσει σε έναν ωφέλιμο στόχο. Κάτι επιπλέον, που θα μπορούσε να αυξήσει την καταλληλότητα του coach είναι αν έχει και γνώσεις ψυχολογίας, ειδικά αν πρόκειται να ασχοληθεί με ζητήματα αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης.

Οι τιμές των συνεδριών life coaching εξαρτώνται από τον ειδικό που θα επιλέξεις, καθώς και από το συνολικό αριθμό τους, άρα είναι εξατομικευμένο το συνολικό κόστος.

Της Παρασκευοπούλου Ιφιγένειας, Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας για το doctoranytime.gr

Το Life Coaching είναι μία μέθοδος κατά

Πλαστική χειρουργική είναι η ειδικότητα της ιατρικής που ασχολείται με την αποκατάσταση ή τη βελτίωση της λειτουργίας μιας σειράς ιατρικών προβλημάτων, τα οποία είτε δημιουργούνται εκ γενετής ή είναι επίκτητα ως αποτέλεσμα τραύματος, εκφύλισης, ασθένειας,  ή ηλικιακής φθοράς. Ο όρος «πλαστική» έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική λέξη πλάθω, η οποία σημαίνει δίδω μορφή, διαμορφώνω. Κάθε πλαστική χειρουργική επέμβαση έχει ως σκοπό τόσο την αισθητική όσο και τη λειτουργική αρμονία.

Οι σωματικές δυσμορφίες απασχολούν την ανθρωπότητα από την αρχαιότητα. Μέθοδοι πλαστικής χειρουργικής αποκατάστασης αναφέρονται σε σανσκριτική γραφή σε Ινδικούς πάπυρους, οι οποίοι χρονολογούνται από τον 5ο – 6ο αιώνα π.Χ. Συγκεκριμένα, στα κείμενα του πρακτικού Sushruta, η πλαστική χειρουργική περιγράφεται ως μέθοδος αποκατάστασης της κακοποιημένης ρινός. Ανάλογες αναφορές υπάρχουν και σε διάφορους άλλους πολιτισμούς, όπως των Περσών, των Φοινίκων και των Ελλήνων. Το πρώτο ολοκληρωμένο σύγγραμμα  Πλαστικής Χειρουργικής δημοσιεύτηκε κατά την περίοδο της Αναγέννησης (1587), από τον Gaspare Tagliacozzi, ο οποίος αφορίστηκε γι’ αυτό από την Καθολική Εκκλησία, γιατί θεωρήθηκε ότι με τις τεχνικές που περιγράφει προσβάλει την Εκκλησία και τον Δημιουργό.

Η Πλαστική Χειρουργική χωρίζεται στην επανορθωτική πλαστική χειρουργική και στην  αισθητική πλαστική χειρουργική. Ο στόχος της επανορθωτικής πλαστικής χειρουργικής είναι η αποκατάσταση συγγενών ή άλλων ανωμαλιών που προέρχονται από τραύματα, κατακλίσεις, εκτομές όγκων, εγκαύματα, κ.ά. Ο στόχος της αισθητικής πλαστικής χειρουργικής είναι η απόδοση αρμονίας στις αναλογίες του προσώπου ή του σώματος ενός ανθρώπου και η βελτίωση ή εξάλειψη των ατελειών, όπως αυτές ορίζονται από την ιατρική επιστήμη.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις που εντάσσονται στο πλαίσιο της ιατρικής ειδικότητας της πλαστικής χειρουργικής, χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες, τις επεμβάσεις προσώπου και τις επεμβάσεις σώματος. Στις πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις προσώπου ανήκει η ρινοπλαστική, η βλεφαροπλαστική, η ωτοπλαστική, η ρυτιδεκτομή (facelift), η γενειοπλαστική, η ανόρθωση μετώπου,  η μεταμόσχευση μαλλιών και οι ειδικές επεμβάσεις προσώπου.  Στις πλαστικές χειρουργικές  σώματος ανήκει η ανόρθωση μηρών και γλουτών, η κοιλιοπλαστική, η πλαστική χειρουργική στήθους, η πλαστική χειρουργική βραχιόνων και χεριών, η λιποαναρρόφηση, η λιπομεταμόσχευση, η αιδοιοπλαστική και οι ειδικές επεμβάσεις σώματος.

Κάθε μια από τις παραπάνω κατηγορίες διαχωρίζεται σε μια ή περισσότερες υποκατηγορίες ανάλογα με τον σκοπό της επέμβασης ή και με την τεχνική που χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, η πλαστική χειρουργική στήθους ανάλογα με το σκοπό της επέμβασης, διαχωρίζεται στις υποκατηγορίες της αυξητικής στήθους, της ανόρθωσης στήθους, της μειωτικής στήθους, της αποκατάστασης μαστών μετά από μαστεκτομή, της διορθωτικής ασύμμετρων ή σωληνωτών μαστών, της διορθωτικής της γυναικομαστίας, κ.α. Κατά τον ίδιο τρόπο, η αυξητική στήθους ανάλογα με την επεμβατική τεχνική που εφαρμόζεται, μπορεί να διαχωριστεί ως αυξητική στήθους με ενθέματα σιλικόνης, αυξητική στήθους subfacial, αυξητική στήθους με μεταμόσχευση λίπους, κ.α.

Πλαστική χειρουργική είναι η ειδικότητα της ιατρικής

Η Ρευματολογία προέρχεται από την ελληνική λέξη «ρεύμα» , το οποίο είναι παράγωγο του ρήματος «ρέω»  και δείχνει κίνηση προς μία κατεύθυνση. Μάλιστα, ο Έλληνας Ιατρός Ιπποκράτης, πρώτος χρησιμοποίησε τον όρο «Ρευματισμός» για τις παθήσεις των αρθρώσεων.

Ο Ρευματολόγος, είναι ο ιατρός που ασχολείται με την μελέτη, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση των Ρευματικών και Αυτοάνοσων παθήσεων.

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα, φυσιολογικά  αναγνωρίζει τους ξένους «εισβολείς» (πχ ιούς, βακτήρια) που εισέρχονται στον οργανισμό μας  και τους εξουδετερώνει. Στα αυτοάνοσα νοσήματα, το ανοσοποιητικό μας σύστημα λανθασμένα, επιτίθεται στον ίδιο μας τον οργανισμό, δημιουργώντας αυτό- αντισώματα. Σε αυτή την περίπτωση, δεν προσβάλλεται μόνο το μυοσκελετικό σύστημα, αλλά μπορεί να προσβληθούν και άλλα όργανα (πχ μάτια, δέρμα, καρδιά, πνεύμονες, νευρικό σύστημα κ.α.). Άρα, ο ασθενής μπορεί να έχει επιπλέον της αρθρίτιδας και άλλα συμπτώματα όπως καταβολή, απώλεια βάρους, πυρετό, ξηροστομία, ξηροφθαλμία, εξάνθημα κ.α.

Ρευματικές, είναι  οι ΜΗ τραυματικές, ΜΗ χειρουργικές  παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος. Προσβάλλονται δηλαδή αρθρώσεις, μύες, τένοντες και οστά. Οι παθήσεις αυτές  εκδηλώνονται με πόνο, πρήξιμο, δυσκαμψία- κυρίως τις πρωινές ώρες – απώλεια λειτουργικότητας και παραμόρφωση.

Η Ρευματολογία προέρχεται από την ελληνική λέξη

Η εκπαίδευση αποτελεί-και αυτή- κοινωνικό θεσμό που επιδρά στην υγεία. Πάνω απ΄ όλα καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τις υλικές συνθήκες ύπαρξης. Άτομα με καλή εκπαίδευση ανεβαίνουν πιο εύκολα στην κοινωνική ιεραρχία.

Η εκπαίδευση αποτελεί-και αυτή- κοινωνικό θεσμό που επιδρά στην υγεία. Η εκπαίδευση συμβάλλει στην επίτευξη μεγαλύτερης κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης, καθώς και στην προσωπική ολοκλήρωση του ατόμου.

Ενισχύει ακόμα την κοινωνική υπευθυνότητα, διαμορφώνει και μεταδίδει την πολιτισμική ταυτότητα. Πάνω απ΄ όλα όμως, καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τις υλικές συνθήκες ύπαρξης. Άτομα με καλή εκπαίδευση ανεβαίνουν πιο εύκολα στην κοινωνική ιεραρχία.

Το σχολείο αποτελεί, μετά την οικογένεια, το σημαντικότερο θεσμό εγκοινωνισμού του παιδιού, επιδρώντας σημαντικά στη ψυχική του υγεία. Στο σχολείο συντελείται η καλύτερη εκμάθηση της κοινωνικής ζωής με την παράλληλη υποχώρηση της εγωκεντρικής υποκειμενικότητας του παιδιού.

Εξάλλου, η σχολική εκπαίδευση εκφράζει τις αξίες, τις πεποιθήσεις και τις προτεραιότητες μίας κοινωνίας, που επηρεάζουν σημαντικά την υπόθεση της προστασίας και προαγωγής της υγείας. Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν ως ισχυρά πρότυπα ταύτισης για τα παιδιά, γεγονός που επιδρά στην υιοθέτηση ή απόρριψη συμπεριφορών που σχετίζονται με την υγεία (κάπνισμα, διατροφή κ.ά).

Σε ό,τι αφορά τα παιδιά, η εκπαίδευση των γονέων αποτελεί δείκτη του βιοτικού επιπέδου κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Παράλληλα, αποτελεί την πιο ισχυρή πρόβλεψη για την επαγγελματική αποκατάσταση, και κατ’ επέκταση για το εισόδημα κατά την ενηλικίωσή τους.

Στη Μ. Βρετανία οι εβδομαδιαίες αποδοχές όσων δεν έχουν ανώτερη εκπαίδευση είναι περίπου οι μισές απ’ ό,τι εκείνων που έχουν.

Γι’ αυτό και η εκπαίδευση θεωρείται προγνωστικός δείκτης για τις υλικές και ψυχοκοινωνικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Μάλιστα, η ισχυρή συσχέτιση της εκπαίδευσης με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες οδηγεί, όπως ήδη τονίστηκε, στο να χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες η εκπαίδευση ως δείκτης κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, υποκαθιστώντας την ταξινόμηση με βάση τις κοινωνικές τάξεις.

Η εκπαίδευση, από την στιγμή που επιδρά στη βελτίωση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, είναι φυσικό να επηρεάζει και τo επίπεδο της υγείας. Όμως, εκτός από την έμμεση αυτή επίδραση, η εκπαίδευση επιδρά στην υγεία και άμεσα.

Μελέτη σε εργαζόμενους ενήλικες στις ΗΠΑ, την περίοδο 1989-90, διαπίστωσε ότι όσοι είχαν περισσότερα από 16 χρόνια εκπαίδευσης παρουσίαζαν τους χαμηλότερους δείκτες θνησιμότητας, ενώ αυτοί που είχαν 9-11 χρόνια εκπαίδευσης είχαν τους υψηλότερους δείκτες θνησιμότητας.

Η αρνητική συσχέτιση της εκπαίδευσης με τη θνησιμότητα, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε άλλες χώρες στις οποίες μελετήθηκε το φαινόμενο, είναι πιο ισχυρή στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες.

Εκτός από τη θνησιμότητα, η εκπαίδευση σχετίζεται αρνητικά και με τη νοσηρότητα. Στην Ολλανδία, το 1993, η υποκειμενική εκτίμηση της υγείας ήταν χειρότερη και η συχνότητα των χρόνιων παθήσεων μεγαλύτερη στους πληθυσμούς εκείνους στους οποίους η εκπαίδευση περιοριζόταν μόνο στο δημοτικό.

Οι άνδρες που είχαν φοιτήσει μόνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση παρουσίαζαν διπλάσια συχνότητα χρόνιων νοσημάτων σε σύγκριση με τους άνδρες που είχαν φοιτήσει σε πανεπιστήμιο. Ανάλογα ευρήματα για τη σχέση της εκπαίδευσης με την υποκειμενική εκτίμηση της υγείας αναφέρονται και στις ΗΠΑ, ενώ στη Φινλανδία το επίπεδο εκπαίδευσης σχετίζεται και με τη μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα.

Η εκπαίδευση σχετίζεται επίσης με σημαντικούς συμπεριφορικούς παράγοντες κινδύνου. Η συσχέτιση είναι ιδιαίτερα εμφανής στην περίπτωση των καρδιαγγειακών νόσων. Μελέτη στις ΗΠΑ έδειξε ότι ο χρόνος της εκπαίδευσης αποτελεί προγνωστικό παράγοντα ως προς την εμφάνιση των γνωστών παραγόντων κινδύνου για ανάπτυξη ισχαιμικής νόσου του μυοκαρδίου (κάπνισμα, έλλειψη σωματικής άσκησης, υπερβάλλον βάρος, υπέρταση και υπερχοληστερολαιμία).

Η διαφορά αυτή οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός ότι το επίπεδο εκπαίδευσης επηρεάζει την υιοθέτηση υγιεινών συμπεριφορών. Είναι γνωστό ότι οι άνδρες και οι γυναίκες με χαμηλή εκπαίδευση, που απασχολούνται σε χειρωνακτική εργασία, έχουν μειωμένη ανταπόκριση στα προγράμματα Αγωγής Υγείας.

Είναι αυτοί που καπνίζουν πιο συχνά, που έχουν τη χειρότερη διατροφή, που εμφανίζουν συχνότερα αυξημένο σωματικό βάρος.

Επιπλέον, η εκπαίδευση παρέχει γνώσεις και δεξιότητες στα ζητήματα υγείας. Η σωστή διατροφή, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η ορθολογική χρήση των ιατρικών υπηρεσιών, κ.ά., αποτελούν σημαντικά εφόδια υγείας, που παρέχονται από τις άτυπες μορφές εκπαίδευσης στο πλαίσιο της οικογένειας, καθώς και από τη θεσμοθετημένη πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Εξάλλου, έχει εκτιμηθεί ότι μια αύξηση του εκπαιδευτικού επιπέδου κατά 10% θα μειώσει τη βρεφική θνησιμότητα κατά 5,6%, τη νεογνική κατά 4,9% και την όψιμη βρεφική κατά 6,5%. Συχνά διακηρύσσεται επίσης ότι ένα επιπλέον δολάριο για την εκπαίδευση μειώνει τη θνησιμότητα περισσότερο απ’ ό,τι ένα επιπλέον δολάριο για ιατρική περίθαλψη.

Η καλή σχέση μαθητών-καθηγητών ωφελεί την υγεία των εφήβων σε βάθος χρόνου!

Του Τούντα Γιάννη -Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Παν/μίου Αθηνών- για το iatronet.gr

Η εκπαίδευση αποτελεί-και αυτή- κοινωνικό θεσμό που

Ζωή με υγεία και ευημερία για όλους, σε όλες τις ηλικίες.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες, ΓΓ ΟΗΕ, είχε δηλώσει: «Το 2015 , οι παγκόσμιοι ηγέτες ενέκριναν ομόφωνα την Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Οι στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη είναι το μονοπάτι που μας οδηγεί σε ένα κόσμο δικαιότερο, πιο ειρηνικό και ευημερούντα, και σε έναν υγιή πλανήτη. Είναι επίσης μια πρόσκληση για αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο καθήκον από το να επενδύσουμε στην ευημερία των νέων. Είμαι αποφασισμένος να διασφαλίσω πως ένας αποτελεσματικός και μεταρρυθμισμένος ΟΗΕ θα καταφέρει να επιτρέψει στους ανθρώπους παντού, του σήμερα και του αύριο, να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και να υλοποιήσουν τις προσδοκίες τους».

ΣΤΟΧΟΣ 3 – ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΙΑ

Η διασφάλιση υγιών συνθηκών διαβίωσης καθώς και η προαγωγή της ευημερίας για όλους και σε όλες τις ηλικίες είναι απαραίτητες για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής ενώ έχουν μειωθεί σημαντικά ορισμένοι από τους παράγοντες που σχετίζονται με την παιδική και τη μητρική θνησιμότητα.

Αντίστοιχα, η σπουδαία πρόοδος που έχει συντελεστεί στην αύξηση της πρόσβασης σε καθαρό νερό και σε εγκαταστάσεις αποχέτευσης έχει οδηγήσει στη μείωση της ελονοσίας, της φυματίωσης, της πολιομυελίτιδας καθώς και της εξάπλωσης του HIV/AIDS.

Ωστόσο, χρειάζονται ακόμα περισσότερες προσπάθειες για την πλήρη εξάλειψη ενός μεγάλου φάσματος ασθενειών καθώς και για την αντιμετώπιση πολλών, διαφορετικών και επίμονων ζητημάτων υγείας που ανακύπτουν.

Έως το 2030, μείωση του ποσοστού της παγκόσμιας μητρικής θνησιμότητας σε λιγότερους από 70 θανάτους ανά 100.000 γεννήσεις.

Έως το 2030, τερματισμός των αποτρέψιμων θανάτων νεογνών και παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών,  με στόχο όλες οι χώρες να μειώσουν τη νεογνική θνησιμότητα στους  12 θανάτους ανά 1,000 γεννήσεις και την παιδική, κάτω των πέντε ετών, θνησιμότητα  στους 25 θανάτους ανά 1,000  γεννήσεις.

Έως το 2030, τερματισμός των επιδημιών του AIDS, της φυματίωσης, της ελονοσίας και άλλων παραμελημένων τροπικών ασθενειών, και καταπολέμηση της ηπατίτιδας, των ασθενειών που μεταδίδονται μέσω του νερού καθώς και άλλων μεταδοτικών ασθενειών.

Έως το 2030, μείωση κατά το ένα τρίτο της πρόωρης θνησιμότητας από μη-μεταδοτικές ασθένειες μέσω της πρόληψης και της θεραπείας, και προώθηση της ψυχικής υγείας και ευημερίας.

Ενίσχυση της πρόληψης και της θεραπείας της κατάχρησης ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και της επιβλαβούς κατανάλωσης αλκοόλ.

Έως το 2020, μείωση του αριθμού των παγκόσμιων θανάτων και τραυματισμών από τροχαία ατυχήματα.

Έως το 2030, διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού προγραμματισμού, της ενημέρωσης και  εκπαίδευσης, και της ενσωμάτωσης της αναπαραγωγικής υγείας σε εθνικές στρατηγικές και προγράμματ

Επίτευξη καθολικής υγειονομικής κάλυψης, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των οικονομικών κινδύνων, πρόσβαση σε βασικές ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, καθώς και πρόσβαση όλων σε ασφαλή, αποτελεσματικά, ποιοτικά και προσιτά βασικά φάρμακα και εμβόλια.

Έως το 2030, διασφάλιση της ουσιαστικής μείωσης του αριθμού των θανάτων και των ασθενειών που οφείλονται σε επικίνδυνες χημικές ουσίες καθώς και στη ρύπανση και τη μόλυνση του αέρα, των υδάτων και του εδάφους.

Ενίσχυση της εφαρμογής της Σύμβασης Πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον Έλεγχο του Καπνού σε όλες τις χώρες, ως ενδείκνυται.

Υποστήριξη της έρευνας και της ανάπτυξης εμβολίων και φαρμάκων για μεταδοτικές και μη ασθένειες, οι οποίες επηρεάζουν κυρίως τις αναπτυσσόμενες χώρες, και παροχή πρόσβασης σε προσιτά βασικά φάρμακα και εμβόλια, σύμφωνα με τη Δήλωση της Ντόχα σχετικά με τη Συμφωνία TRIPS και τη Δημόσια Υγεία, η οποία επιβεβαιώνει το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να κάνουν πλήρη χρήση των διατάξεων της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Διανοητικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου (TRIPS) αναφορικά με τις ευελιξίες που παρέχονται για την προστασία της δημόσιας υγείας, και ιδίως για την πρόσβαση όλων σε φαρμακευτική αγωγή.

Ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης για την υγεία και των προσλήψεων, ανάπτυξη, εκπαίδευση και διατήρηση του υγειονομικού δυναμικού των αναπτυσσόμενων χωρών, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και στα μικρά αναπτυσσόμενα νησιωτικά κράτη.

Ενίσχυση της ικανότητας όλων των χωρών, και ιδίως των αναπτυσσόμενων, για την έγκαιρη προειδοποίηση, τη μείωση και τη διαχείριση των εθνικών και παγκόσμιων κινδύνων για την υγεία.

Ζωή με υγεία και ευημερία για όλους,

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 80% χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες και τα αυτοάνοσα οφείλονται στον τρόπο ζωής και διατροφής.

Του Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς MD, PhD

Τα χρόνια νοσήματα είναι η προσπάθεια του ανθρώπινου οργανισμού να προσαρμοστεί στις βλαβερές συμπεριφορές του τρόπου ζωής. Οι ταχείες πολιτισμικές αλλαγές έχουν όμως ξεπεράσει τη δυνατότητα γενετικής προσαρμογής, πράγμα που οδηγεί στην άνοδο των χρόνιων ασθενειών.

Είναι προφανές λοιπόν ότι είτε για να προλάβουμε την εμφάνιση αυτών των σοβαρών ασθενειών, είτε για να τις θεραπεύσουμε, θα πρέπει να διαχειριστούμε τον τρόπο ζωής και διατροφής μας. Η ιδανική κατάσταση υγείας δεν είναι η απουσία νόσου. Είναι να ζούμε με καλή διάθεση, να νιώθουμε ότι έχουμε ενέργεια να πραγματοποιήσουμε αυτά που θέλουμε να κάνουμε, να κοιμόμαστε 7-8 ώρες και να ξυπνάμε ξεκούραστοι και έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη μέρα μας. Η υγεία είναι βασική προϋπόθεση για να χαρούμε οποιοδήποτε άλλο αγαθό.

Ποιος τρόπος ζωής όμως, ποια τροφή και ποια συστατικά χρειάζεται ο καθένας από εμάς; Ποια είναι η ιδανική διατροφή; Είναι οι διαφορετικές τροφές το ίδιο καλές ή κακές για όλους; Πώς να κάνει κανείς άσκηση όταν νιώθει εξαντλημένος και δεν έχει ούτε την σωματική αλλά ούτε και την ψυχική ενέργεια για να αθληθεί!

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κομμάτι της διατροφής. Ποια θα μπορούσε να είναι μια πραγματικά υγιεινή διατροφή; Η μεσογειακή διατροφή, η χορτοφαγική διατροφή, η paleo διατροφή, η νηστεία, η διαλείπουσα νηστεία, μια διατροφή με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, η πρωτεϊνική διατροφή ή μια διατροφή με καλά λιπαρά και χαμηλή σε υδατάνθρακες;

Θα μπορούσα να συνεχίσω σχεδόν επ’ άπειρο με τις διαφορετικές δίαιτες που καλείται να επιλέξει κανείς. Κάθε χρόνο εκδίδονται χιλιάδες βιβλία σχετικά με δίαιτες και διατροφικές προτάσεις. Το καθένα από αυτά χαρακτηρίζει ως ιδανική τη δική του προσέγγιση. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να επιλέξει κανείς τι του ταιριάζει καλύτερα σε βιολογικό επίπεδο αρχικά, και στον τρόπο ζωής του στη συνέχεια; Πρόκειται για έναν πραγματικό γρίφο για τον οποίο μέχρι και λίγα χρόνια πριν δεν υπήρχε ικανοποιητική απάντηση.

Η γρήγορη απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι υπάρχουν ειδικές εξετάσεις που εντοπίζουν τι μεταβολίζει καλύτερα, τη συγκεκριμένη στιγμή, το κάθε άτομο και τι ελλείψεις ή διατροφικές ανάγκες έχει.

Δεν υπάρχει μια ιδανική δίαιτα που να ισχύει για όλους, γιατί διαφορετικοί οργανισμοί διαχειρίζονται με διαφορετικό τρόπο διαφορετικές τροφές.

Ας δούμε όμως τι σημαίνει αυτό. Αναφέρεται συχνά ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι μια υγιεινή διατροφική συνήθεια. Πού θα μπορούσε όμως να βρει φρούτα και λαχανικά ένας Εσκιμώος; Και όμως ξέρουμε ότι οι Εσκιμώοι μέχρι και την δεκαετία του ’60, πριν αλλάξουν την παραδοσιακή διατροφή τους, ακολουθούσαν μια διατροφή που αποτελούνταν κυρίως από τροφές ζωικής προέλευσης –κρέας ταράνδου, φώκιες, ψάρια, λίπος φάλαινας– και παρόλα αυτά είχαν χαμηλό κίνδυνο για καρδιακά νοσήματα.

Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε πληθυσμούς που ζούσαν στις ερημικές εκτάσεις της κεντρικής Αφρικής, όπου η πρόσβαση σε φυτικής προέλευσης τροφές ήταν πρακτικά αδύνατη. Τα μέλη της φυλής των Μασάι κατανάλωναν κρέας και ζωικής προέλευσης τροφές που περιείχαν τεράστιες ποσότητες χοληστερίνης και παρόλα αυτά δεν εμφάνιζαν αρτηριοσκλήρυνση, στεφανιαία νόσο, διαβήτη, καρκίνο ή ακόμη και δερματική ακμή.

Στον αντίποδα, πληθυσμοί της Ασίας όπως οι Ιάπωνες, εμφανίζουν αξιοθαύμαστη υγεία και μακροζωία καταναλώνοντας παραδοσιακές διατροφές φυτικής κυρίως προέλευσης και με μικρή ποσότητα ζωικών τροφών που είναι συνήθως ψάρι ή αυγά.

Ενώ στη μέση αυτού του διατροφικού φάσματος βρίσκονται οι πληθυσμοί της Μεσογείου, που ακολουθούν μια μικτή διατροφή καταναλώνοντας τόσο φυτικής όσο και ζωικής προέλευσης τροφές όπως κρέας, ψάρι, αυγά, λάδι ελιάς, ελιές, αιγοπρόβεια γαλακτοκομικά, φρούτα, χόρτα, όσπρια, ξηρούς καρπούς, σαλάτες και κρίθινα παξιμάδια, με επίσης εξαιρετικά αποτελέσματα όσον αφορά στη μακροζωία και την υγεία.

Διαφορετικοί οργανισμοί λοιπόν έχουν προσαρμοστεί και λειτουργούν καλύτερα με τροφές που ταιριάζουν στις δικές τους «προδιαγραφές». Έτσι δεν θα περίμενε κανείς να δώσει ρύζι σε Εσκιμώους ή τυρί φέτα σε Ασιάτες και να έχει θετικά αποτελέσματα στην υγεία τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ρύζι ή η φέτα είναι ανθυγιεινές τροφές.

Τα τελευταία χρόνια για παράδειγμα παρακολουθούμε στις κλινικές μας μια σειρά από παιδιά από την Νότια Κορέα με ατοπική δερματίτιδα. Αυτά τα παιδιά, καταναλώνουν μεταξύ άλλων, 4-5 φορές την ημέρα ρύζι. Το ρύζι στην Κορέα είναι βασική τροφή και συνοδεύει όλα τα γεύματα. Με βάση εξετάσεις μεταβολομικής που έγιναν στα συγκεκριμένα παιδιά, είδαμε ότι μπορούμε να μειώσουμε την κατανάλωση σε 2 φορές την ημέρα, χωρίς αυτό να έχει αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία τους. Αντιθέτως παρουσιάζουν μια εξαιρετική πορεία όσον αφορά στην ατοπική δερματίτιδα. Αν όμως συστήναμε σε έναν Αμερικανό ή σε έναν κάτοικο της μεσογείου να τρώει ρύζι, δύο φορές την ημέρα, θα αυξάναμε σημαντικά τον κίνδυνο του να αναπτύξει διαβήτη και παχυσαρκία.

Σημειώνεται πως σε διαφορετικές ηλικίες, φύλα, επίπεδο σωματικής άσκησης, η έλλειψη ή η απουσία στρες διαμορφώνουν διαφορετικές διατροφικές ανάγκες και ελλείψεις.

Μετρώντας τα Μόρια της Ζωής

Οι πιθανοί συνδυασμοί τρόπου ζωής, διατροφής, ελλείψεων του οργανισμού και φαρμακευτικών παρεμβάσεων είναι δυνητικά άπειροι. Μόνο με εξειδικευμένες εξετάσεις που μετράνε τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον οργανισμό και υποδεικνύουν τον ακριβή συνδυασμό παρεμβάσεων που θα επιφέρουν το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα, μπορούμε να παρέμβουμε και να βελτιώσουμε ουσιαστικά την υγεία.

Η μεταβολομική είναι η επιστήμη που μετράει τα μικρά μόρια που διαμορφώνουν τον ανθρώπινο μεταβολισμό. Μεταβολισμός είναι η μετατροπή (μεταβολή) της τροφής σε ενέργεια και δομικά συστατικά. Είναι όλες εκείνες οι διεργασίες που μας διατηρούν στη ζωή και αφορούν στην απορρόφηση των τροφών, στην παραγωγή ενέργειας και στην κατασκευή των κυττάρων που φτιάχνουν το δέρμα, τους μύες και τα όργανα, αλλά και των ουσιών όπως οι ορμόνες, που ρυθμίζουν τη λειτουργία του οργανισμού.

Ειδικές εξετάσεις δίνουν ακριβή δεδομένα για την αντιμετώπιση και πρόληψη χρόνιων και αυτοάνοσων φλεγμονωδών ασθενειών όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, τα νοσήματα του θυρεοειδή, ο ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωρίαση, η νόσος Hashimoto, η νόσος του Crohn, η ατοπική δερματίτιδα, οι αλλεργίες, το άσθμα και άλλες.

Ανιχνεύονται εργαστηριακά παράγοντες που αφορούν:

  • τις ελλείψεις σε βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα και ωμέγα 3 λιπαρά οξέα
  • την ικανότητα του οργανισμού να παράγει ενέργεια (μιτοχονδριακή λειτουργία)
  • τη λειτουργία του νευρικού συστήματος
  • την τοξική επιβάρυνση του οργανισμού
  • την αντιοξειδωτική ικανότητα
  • το εντερικό μικροβίωμα
  • τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπιδίων
  • και επιπρόσθετους δείκτες απόκλισης του οργανισμού από τη φυσιολογική λειτουργία

Η βασική μας υπόθεση βασίζεται στο δεδομένο ότι το ανθρώπινο σώμα δεν έχει την τάση να αναπτύξει νόσο, αντιθέτως είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές. Έτσι η σταδιακή αποκατάσταση των παραπάνω παραγόντων οδηγεί σε μια σταθερή βελτίωση της λειτουργίας του οργανισμού.

Πρόκειται βέβαια για μια προσέγγιση που προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή του ατόμου. Πιθανόν να μην ταιριάζει σε όλους αλλά σίγουρα έχει αποτελέσματα.

Αυτονόητα η βελτίωση της υγείας είναι εφικτή με τη χρήση των νέων εργαλείων της σύγχρονης Ιατρικής. Και αυτό δεν είναι δύσκολο, διότι η ίδια η φύση μας θέλει υγιείς. Αντιθέτως, απαιτείται σταθερή και συνεχής προσπάθεια για την πρόκληση της ασθένειας.

Κάντε το πρώτο βήμα σήμερα κιόλας.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας

Το άσθμα είναι μια νόσος των πνευμόνων που η οποία προκαλεί δυσχέρεια στην αναπνευστική λειτουργία. Τα συμπτώματα του άσθματος μπορεί να είναι ήπια ή σοβαρά, οξεία ή χρόνια μορφής είτε οξείας. Μπορεί να εμφανίζονται παροδικά ή να ξεκινούν ξαφνικά χωρίς κανένα προηγούμενο σύμπτωμα.

Οι εξάρσεις, παροξυσμοί ή τα επεισόδια του άσθματος συμβαίνουν όταν οι αεραγωγοί των πνευμόνων παρουσιάζουν στένωση και φλεγμονή. Το άσθμα μπορεί να είναι κληρονομικό..

Ποια είναι τα συμπτώματα του άσθματος; Τα συμπτώματα του άσθματος περιλαμβάνουν: Συριγμό ή θορυβώδης αναπνοή, Βήχα, Αίσθημα «σφιξίματος» ή «πλακώματος» στον θώρακα, Δυσκολία στην αναπνοή – δύσπνοια. Τα συμπτώματα του άσθματος μπορεί να εκδηλώνονται κάθε μέρα, κάθε βδομάδα ή ακόμα πιο σπάνια. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά. Ένα επεισόδιο άσθματος, πολύ σπάνια ευτυχώς, μπορεί ακόμα και να οδηγήσει στον θάνατο.

Υπάρχει κάποια εξέταση για το άσθμα; Ναι. Ο θεράπων ιατρός σας πιθανότατα θα υποβάλει το παιδί σας σε αναπνευστική δοκιμασία (σπιρομέτρηση) προκειμένου να εξετάσει την αναπνευστική σας λειτουργία. Τα περισσότερα παιδιά από 6 ετών και πάνω μπορεί να υποβληθούν σε αυτήν εξέταση. Αυτή η δοκιμασία είναι χρήσιμη, αλλά είναι σύνηθες σε παιδιά με άσθμα να μην εκδηλώσουν κανένα σύμπτωμα κατά τη διάρκεια της εξέτασης.

Ο γιατρός σας θα σας υποβάλει και σε κάποιες ερωτήσεις, όπως:

Τι συμπτώματα έχει το παιδί σας; Πόσο συχνά εκδηλώνει αυτά τα συμπτώματα; Τα συμπτώματα ξυπνούν το παιδί σας κατά τη διάρκεια της νύχτας; Τα συμπτώματα εμποδίζουν το παιδί σας να πάει στο σχολείο ή να παίξει; Τα συμπτώματα του παιδιού σας επιδεινώνονται για παράδειγμα κατά τη σωματική άσκηση ή όταν αρρωσταίνει;

Τα συμπτώματα του παιδιού σας βελτιώνονται από παράγοντες όπως η φαρμακευτική αγωγή ή η ξεκούραση;

Πώς αντιμετωπίζεται το άσθμα; Το άσθμα αντιμετωπίζεται με διαφορετικά είδη φαρμάκων. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι χάπια ή σιρόπια, συνήθως όμως χορηγείται μέσω συσκευών εισπνοής. Ο γιατρός σας θα σας χορηγήσει το κατάλληλο φάρμακο βάσει της ηλικίας του παιδιού σας, της συχνότητας εμφάνισης και της σοβαρότητας των συμπτωμάτων του. Τα φάρμακα για το άσθμα λειτουργούν ως εξής:

Τα φάρμακα άμεσης ανακούφισης: σταματούν τα συμπτώματα άμεσα – σε 5 έως 15 λεπτά. Αν το παιδί σας χρειάζεται φαρμακευτική αγωγής άμεσης ανακούφισης περισσότερες από δύο φορές την εβδομάδα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας, αν η αγωγή άμεσης ανακούφισης χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση ενός επεισοδίου άσθματος και τα συμπτώματα επανέλθουν άμεσα ή δεν βελτιωθούν καθόλου. Μερικά παιδιά παρουσιάζουν υπερκινητικότητα, μετά τη λήψη τέτοιων φαρμάκων.

Τα φάρμακα μακροχρόνιας ρυθμιστικής αγωγής: Η ρυθμιστική αγωγή απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την αποτροπή των μελλοντικών συμπτωμάτων του άσθματος. Συνήθως είναι εισπνεόμενα φάρμακα που περιέχουν μια μικρή ποσότητα κορτικοειδών και χορηγούνται σε ασθενείς που εκδηλώνουν συμπτώματα άσθματος περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα. Αν το παιδί σας εκδηλώνει συχνά συμπτώματα ή σοβαρά επεισόδια άσθματος μέσα σ ένα έτος, θα πρέπει να λαμβάνει φάρμακα μακροχρόνιας δράσης καθημερινά.

Τα φάρμακα για το σοβαρό άσθμα. Στους ασθενείς με σοβαρό άσθμα που δεν είναι εύκολο να ρυθμιστεί με τα παραπάνω φάρμακα χορηγείται από του στόματος κορτιζόνη ή σε μια προσπάθεια μείωσης της ανάγκης αυτής μονοκλωνικά αντισώματα ή βιολογικοί παράγοντες, οι οποίοι χορηγούνται συνήθως υποδορίως.

Σχεδόν όλα τα παιδιά χρησιμοποιούν τη συσκευή εισπνοών με τη βοήθεια αεροθαλάμων (spacers).  Μερικά παιδιά χρειάζονται μια μηχανή που ονομάζεται «νεφελοποιητής» για να εισπνεύσουν τη φαρμακευτική τους αγωγή. Ο αεροθάλαμος και ο νεφελοποιητής συμβάλλουν στην πρόσληψη περισσότερου φαρμάκου από τους πνεύμονες του παιδιού σας, όπου αυτό χρειάζεται.

Ένας γιατρός μπορεί να σας δείξει τον σωστό τρόπο χρήσης τους. Είναι πολύ σημαντικό να δώσετε στο παιδί σας όλα τα φάρμακα που ο γιατρός συνταγογραφεί. Ίσως ανησυχείτε για την ποσότητα των φαρμάκων που δίνεται στο παιδί σας αλλά αφήνοντας το άσθμα του παιδιού σας ανεξέλεγκτο ενέχει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους από τους κινδύνους που μπορεί να έχουν τα φάρμακα. Άσθμα που δεν αντιμετωπίζεται με τα κατάλληλα φάρμακα μπορεί:να αποτρέψει τα παιδιά να έχουν κανονικές δραστηριότητες, όπως το να ασχολούνται με αθλήματα, να εμποδίζει την καθημερινή παρακολούθηση των μαθημάτων του σχολείου, να βλάψει τους πνεύμονες του παιδιού.

Τι είναι το «Σχέδιο Δράσης Άσθματος»; Το Σχέδιο Δράσης Άσθμα περιλαμβάνει τις γραπτές κατευθυντήριες οδηγίες καθημερινής ρύθμισης και αντιμετώπισης των ενδεχόμενων μελλοντικών παροξυσμών.

Περιλαμβάνει λεπτομέρειες σχετικά με:

  • ποια φάρμακα να χρησιμοποιείτε καθημερινά στο σπίτι
  • ποια φάρμακα να πάρετε αν τα συμπτώματά σας χειροτερέψουν
  • πότε να αναζητήσετε βοήθεια ή να καλέσετε τις πρώτες βοήθειες

Εσείς, το παιδί και ο γιατρός σας θα συνεργαστείτε για να διαμορφώσετε ένα σχέδιο δράσης άσθματος για το παιδί σας. Ως μέρος του σχεδίου δράσης μπορεί να είναι απαραίτητη η χρήση μιας συσκευής μέτρησης της εκπνευστικής ροής. Η χρήση αυτής της συσκευής βοηθά στην αποτίμηση της λειτουργίας των πνευμόνων σας σε περιπτώσεις παροξυσμών ή έντονων συμπτωμάτων στην καθημερινότητά σας, και όταν δεν βρίσκεται κοντά σε σχετικό ιατρείο. Ο γιατρός σας, θα σας δώσει οδηγίες για τη σωστή χρήση της συσκευής εισπνοής και της συσκευής μέτρησης της εκπνευστικής ροής.

Πρέπει το παιδί μου να επισκεφθεί κάποιον ειδικό; Αν το παιδί σας έχει κάποιο επεισόδιο άσθματος και τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ή επιδεινώνονται μετά τη χρήση της κλασικής ανακουφιστικής φαρμακευτικής αγωγής θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Αν τα συμπτώματά σας είναι σοβαρά καλέστε τις πρώτες βοήθειες.

Μπορούν να αποφευχθούν τα συμπτώματα του άσθματος; Η εμφάνιση των συμπτωμάτων μπορεί να προληφθεί με την αποφυγή έκθεσης σε παράγοντες που τα πυροδοτούν, όπως για παράδειγμα αλλεργιογόνα, ρύποι ή πτητικές ερεθιστικές ουσίες. Εάν γνωρίζετε ποιοι παράγοντες πυροδοτούν τα συμπτώματα του άσθματος σας, να τους αποφεύγετε όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ρωτήστε το γιατρό σας ποιοι παράγοντες έχουν σημαντική επίδραση στον οργανισμό του παιδιού σας:

Οικιακή σκόνη: Ειδικά καλύμματα στρωμάτων και μαξιλαριών μπορούν να μειώσουν τα ακάρεα της οικιακής σκόνης.

Μούχλα – Μύκητες: Η χρήση αφυγραντήρα ή κλιματιστικού θα βοηθήσει ώστε να μειώσετε τα επίπεδα της υγρασίας της οικίας σας ή του εργασιακού σας περιβάλλοντος. Αφαιρέστε τυχόν μούχλα που μπορεί να δημιουργηθεί στο χώρο σας και λάβετε τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην ξαναδημιουργηθεί (επιδιόρθωση υδραυλικών κατάλληλη μόνωση).

Τρίχωμα και επιθήλια ζώα όπως σκυλιά, γάτες: Η κατά το δυνατόν απομάκρυνση του ενοχοποιούμενου ζώου θα μειώσει ή και θα εξαλείψει τα συμπτώματα, ,

Ποντίκια και κατσαρίδες: Μέτρα μυοκτονίας, εντομοκτονίας και εντομοαπώθησης θα συμβάλλουν καθοριστικά στην μείωση ή και εξάλειψη των συμπτωμάτων.

Γύρη: Μείνετε σε κλειστούς χώρους όταν είναι δυνατόν κατά τη διάρκεια της περιόδου γυρεοφορίας. Κρατήστε τα παράθυρα και τις πόρτες σας κλειστά όποτε μπορείτε. Χρησιμοποιήστε κλιματιστικό ή ιονιστή.

Ρύποι, αιθαλομίχλη: Κατά το δυνατόν αποφύγετε την έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιβάλλον με ρύπους. Περιορίστε τις μετακινήσεις σας περιόδους όπου τα επίπεδα αιθαλομίχλης είναι υψηλά και αποφύγετε τη χρήση μέσων θέρμανσης που επιβαρύνουν τον αέρα του σπιτιού σας (π.χ. τζάκια, ξυλόσομπες).

Καπνός τσιγάρων: Αποφύγετε τους χώρους καπνιζόντων. Εάν καπνίζετε, ζητείστε βοήθεια προκειμένου να το διακόψετε.

Κοινό κρυολόγημα ή γρίπη: Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει το εμβόλιο κατά της γρίπης. Πρέπει να φροντίζετε γι αυτό σε ετήσια βάση. ορισμένοι μπορεί να εμβολιαστούν και κατά του πνευμονιόκοκκου.

Άγχος: Επειδή τόσο το άγχος όσο και το στρες αποτελούν αφορμή επιδείνωσης των ασθματικών συμπτωμάτων, ο κατά το δυνατόν περιορισμός τους θα βοηθήσει κατά πολύ.

Αν δεν μπορείτε να αποφύγετε ορισμένα αλλεργιογόνα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας τι μπορείτε να κάνετε σε αυτή την περίπτωση. Για παράδειγμα, η σωματική άσκηση μπορεί να είναι ωφέλιμη για τα παιδιά με άσθμα παρά το γεγονός ότι αποτελεί παράγοντα επιδείνωσης των συμπτωμάτων του άσθματος.

Ενδεχομένως να χρειαστεί το παιδί σας να λάβει μια επιπλέον δόση από τη ρυθμιστική ή την ανακουφιστική του αγωγή πριν την σωματική άσκηση.

Πως θα είναι η ζωή του παιδιού μου; Τα περισσότερα παιδιά με άσθμα μπορούν να έχουν μια κανονική ζωή.

Μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας στη διαχείριση του άσθματός του με τους παρακάτω τρόπους:

Κάνοντας αλλαγές στη ζωή σας για να αποφύγετε παράγοντες που πυροδοτούν τα συμπτώματα άσθματος του παιδιού σας.

Παρακολουθώντας την πορεία του άσθματος του παιδιού σας.

Ακολουθώντας το σχέδιο δράσης άσθματος

Ενημερώνοντας το γιατρό σας για τα συμπτώματα που παρουσιάζει το παιδί σας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη.

Το άσθμα είναι μια νόσος των πνευμόνων

Η δερματίτιδα είναι ένας τύπος δερματικού εξανθήματος που μπορεί να εμφανιστεί όταν το δέρμα σας αγγίξει κάτι που το ερεθίζει ή κάτι στο οποίο είστε αλλεργικοί.

Οι παράγοντες που ερεθίζουν το δέρμα μπορούν να βρεθούν σε προϊόντα που χρησιμοποιείτε καθημερινά, όπως σαπούνια ή καθαριστικά.

Μερικοί από τους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν δερματικές αλλεργίες περιλαμβάνουν:

Φάρμακα, καλλυντικά ή αρώματα

Το μέταλλο σε κάποια είδη κοσμημάτων

Φυτά, όπως δηλητηριώδης κισσός και δηλητηριώδης δρυς

Μπορεί να αναπτύξετε ένα εξάνθημα την πρώτη φορά που αγγίζετε κάτι. Αλλά είναι επίσης δυνατό να εμφανιστεί κάποιο εξάνθημα από κάτι που έχετε χρησιμοποιήσει πριν, χωρίς την εκδήλωση κάποιου προβλήματος.

Ποια άλλα συμπτώματα πρέπει να παρακολουθώ; Εάν έχετε εξάνθημα, το δέρμα σας μπορεί να είναι κόκκινο, ξηρό, ή  να σας προκαλεί φαγούρα. Εάν το εξάνθημά σας προκαλείται από μια αλλεργία, μπορεί επίσης να έχετε κάποια διόγκωση ή φουσκάλες εκεί όπου βρίσκεται το εξάνθημα.

Τα σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν: Πόνο, Εκτεταμένο πρήξιμο, Φουσκάλες, εξίδρωμα ή ξηροδερμία.

Τι μπορώ να κάνω για να απαλλαγώ από τη δερματίτιδά μου;

Μερικές συμβουλές που μπορείτε να ακολουθήσετε είναι:

Αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε ή να αγγίξετε οτιδήποτε μπορεί να προκάλεσε το εξάνθημά σας

Προστατεύστε το δέρμα σας από οτιδήποτε μπορεί να το ενοχλήσει ή να προκαλέσει αλλεργία. Για παράδειγμα, φοράτε γάντια εάν χρειάζεται να εργαστείτε με σκληρά σαπούνια.

Δοκιμάστε να χρησιμοποιείτε καταπραϋντικά προϊόντα του δέρματος για να ανακουφιστείτε από τον κνησμό και τη δυσφορία. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε μια άοσμη, παχύρευστη, ενυδατική κρέμα ή βαζελίνη, ή να δοκιμάσετε ένα ιδιαίτερο είδος μπάνιου που ονομάζεται λουτρό βρώμης.

Πρέπει να επισκεφτώ κάποιον ειδικό; Επισκεφθείτε κάποιον ειδικό εάν το εξάνθημά σας δεν υποχωρεί μετά από 2 εβδομάδες, ή αν χειροτερέψει. Ο γιατρός σας μπορεί σας βοηθήσει να καταλάβατε τι θα μπορούσε να προκαλέσει το εξάνθημά σας.

Πώς αντιμετωπίζονται τα δερματικά εξανθήματα; Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει διαφορετικές θεραπείες ή φάρμακα για την αντιμετώπισης του εξανθήματος. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει:

Στεροειδείς αλοιφές και κρέμες – Αυτές οι αλοιφές και κρέμες διαφέρουν από τα στεροειδή που λαμβάνουν κάποιοι αθλητές παράνομα. Εισέρχονται στο δέρμα και ανακουφίζουν από τον κνησμό και την κοκκινίλα.

Χάπια στεροειδών – Ίσως χρειαστεί να λάβατε τέτοιου είδους φαρμακευτική αγωγή για μικρό χρονικό διάστημα αν το εξάνθημά σας είναι σοβαρής μορφής. Η αγωγή αυτή θα διακοπεί σύντομα από τον ιατρό σας, καθώς μπορεί μεν να βοηθά, μπορεί όμως να προκαλέσει και πρόσθετα προβλήματα.

Υγροί επίδεσμοι – Αυτοί μπορεί να είναι χρήσιμοι για το δέρμα που ξεφλουδίζει ή παρουσιάζει εξίδρωση. Για να χρησιμοποιήσετε ένα υγρό επίδεσμο, θα πρέπει να φορέσετε 2 στρώματα ρούχων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη.

Η δερματίτιδα είναι ένας τύπος δερματικού εξανθήματος