Μία σπουδαία γυναίκα και μάλιστα Ελληνίδα κρύβεται πίσω από την ανακάλυψη του γονιδίου που προκαλεί την παιδική λευχαιμία. Ο λόγος για τη γενετίστρια και βιολόγο, Έλλη Παπαεμμανουήλ, που άλλαξε μια για πάντα τα δεδομένα στη διάγνωση και την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ασθένειας, διαπιστώνοντας, ως επικεφαλής μίας επιστημονικής ομάδας, ότι ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία, αν και φαινομενικά πάσχουν από την ίδια ασθένεια, χωρίζονται στην πραγματικότητα σε τουλάχιστον 11 ξεχωριστές υποομάδες.
Η Έλλη Παπαεμμανουήλ γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 2004 έλαβε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.
Η Έλλη Παπαεμμανουήλ αποφοίτησε το 2004 και μπήκε αμέσως στο Ίδρυμα Έρευνας Κατά του Καρκίνου του Λονδίνου. Από τότε έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ανάλυση και καταπολέμηση συγκεκριμένων μορφών. Η ΟΜΛ ή αλλιώς οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι μια μορφή καρκίνου στην οποία εξειδικεύεται και ερευνά από το 2014 με την ομάδα της στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κι από το 2015 και στο Memorial Sloan Kettering.
Έχοντας πάρει υποτροφία για διδακτορικό στο Ίδρυμα έρευνας κατά του καρκίνου στο Λονδίνο, διεξήγαγε έρευνες σχετικές με τη γενετική προδιάθεση για καρκίνο του παχέος εντέρου, καθώς και για παιδική λευχαιμία. Παράλληλα, προχώρησε σε δημοσιεύσεις αναφορικά με την ταυτοποίηση του πρώτου γονιδιακού locus, που σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας.
Από το 2010 έως και το 2014, η Έλλη Παπαεμμανουήλ εργάστηκε ως ανώτερη μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger Institute. Από το 2014 μέχρι και το 2018, η Ελληνίδα επιστήμονας εργάστηκε ως junior team leader στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Η Έλλη Παπαεμμανουήλ διαπρέπει σήμερα ως επίκουρη καθηγήτρια στο κέντρο καρκίνου Memorial Sloan Kettering Cancer Center, ενώ είναι junior team leader στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Σημαντική είναι η συμβολή της στις έρευνες της γενετικής προδιάθεσης του καρκίνου, στις οποίες πρωτοστατεί, ενώ παράλληλα συντονίζει μία παγκόσμια έρευνα, στην οποία συμμετέχουν περισσότερες από 30 χώρες, για τη συλλογή και την εξέταση 17.000 δειγμάτων, που θα καλύπτουν όλες τις μορφές μυελογενούς και λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής εκτιμάται ότι στο μέλλον θα είναι σωτήρια για εκατομμύρια ανθρώπους, που αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Το 2016 η Έλλη είχε στην κατοχή της περί τα 1.500 δείγματα από μορφές τέτοιας λευχαιμίας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν 11 ειδή της, ανάλογα με τον γενετικό καθορισμό του ασθενούς.
Αυτή η διάσπαση της πολυπλοκότητας μιας πολύ θανατηφόρας μορφής καρκίνου είναι που στο άμεσο μέλλον θα προσφέρει λιγότερο ανισόρροπα αποτελέσματα στην προσπάθεια σωτηρίας των νοσούντων. Ιδίως της παιδικής λευχαιμίας στην οποία ειδικεύεται η Έλλη.
Η Έλλη μαζί με την ομάδα της ολοκλήρωσαν με τη δημοσίευση τους σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό μια πορεία τριών ετών. Στην διάρκεια της χαρακτήρισαν 5.234 μεταλλάξεις που δημιουργούσαν τουλάχιστον 1.060 διαφορετικούς γενετικούς συνδυασμούς και είδαν ότι το 97% των ασθενών της μελέτης έφερε τουλάχιστον μία μετάλλαξη ενώ το 86% έφερε δύο ή και περισσότερες μεταλλάξεις.
Όλα αυτά, πολύ δίκαια, κατατάσσουν την Έλλη Παπαεμμανουήλ στο κορυφαίο 0,1% της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.