Το σωτήριον έτος 2010 επί πρώτου μνημονίου και κυβερνήσεως του Γιώργου Παπανδρέου, επετεύχθη ένα κουτσό άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού μετά από σκληρό παζάρι και εκβιασμούς του κλάδου για απεργίες και λουκέτα διαρκείας. Δια της οδού της συστέγασης. Στο πολυνομοσχέδιο που είχε καταθέσει τότε ο Αν. Λοβέρδος προβλεπόταν να ανοίγουν όλα το Σάββατο από τις 08:00 π.μ έως τις 14:30 μμ..
Οι φαρμακοποιοί μαθημένοι επί χρόνια στο κέρδος 35% – 40% βρέξει- χιονίσει από το ράφι στο ταμείο, ξεσηκώθηκαν. Ούτε συζήτηση να το επιτρέψουν. Είμαστε πολλοί έλεγαν και με το πρόγραμμα εφημεριών μια χαρά εξυπηρετούμε τον κόσμο. Κι ας μην τις τηρούσαν όλοι. Κι ας έτρεχαν αλλόφρονες γονείς να βρουν φαρμακείο Σάββατο και Κυριακή κάνοντας απίθανες διαδρομές.
Αλίμονο αν έψαχνες χειμωνιάτικο ή καλοκαιρινό ΣΚ φαρμακείο εκτός κέντρου. Πράσινος σταυρός ανοικτός, ούτε για δείγμα. Δεν θυμάται κανείς εκείνη την εποχή, τη μάχη των φαρμακοποιών και την έκβασή της.
Τώρα με τις ουρές της πανδημίας διαπιστώνεις κανείς πως ούτε τα συνοικιακά φαρμακεία έκλεισαν, όπως σύσσωμος φώναζε ο κλάδος, ούτε το ατομικό φαρμακείο κατέστη «μη αποδοτικό», ούτε τάβλι παίζουν οι φαρμακοποιοί τα Σάββατα χωρίς πελάτες.
Προσάρμοσαν τη λειτουργία τους στις ανάγκες των πελατών και της εποχής όταν επιτέλους ξέμαθαν από το θηριώδες ποσοστό κέρδους που είχαν εξασφαλίσει τα χρόνια προ μνημονίου. Εξαιτίας της ασύδοτης και ανεξέλεγκτης συνταγογράφησης και του λεφτόδεντρου του δημοσίου. Με τα βιβλιάρια των ασθενών στοίβες στα συρτάρια. Όχι όλοι αλλά ούτε οι λιγότεροι.
Αναφορά αναγνώστη που οφειλόταν στα νεύρα μου όταν είδε πως στράβωσαν δυο τρεις όταν ζήτησε τα self test με τον ΑΜΚΑ και όχι με το πορτοφόλι μου – με έκανε να διαβάσω ξανά σχόλια που είχαν αναρτήσει στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το ωράριο το Δεκέμβριο του 2010.
Έγραφαν με τα ονόματά και τις ιδιότητες τους τα ακόλουθα:
- Μεγαλύτερο ποσοστό δεν έχει νόημα επειδή το Σάββατο δεν λειτουργούν ιατρεία (ιδιωτικά, νοσοκομείων και ταμείων)
- Στο μέσο φαρμακείο, το 70-80% του τζίρου είναι συνταγές από γιατρούς ταμείων. Αν λοιπόν το 70-80% της δουλείας μας και της επισκεψιμότητάς μας υπάρχει εξαιτίας της συνταγογράφησης,τα Σάββατα που δεν υπάρχει συνταγογράφηση τι θα παριστάνουμε όλοι ανοιχτά; Και τι θα κάνουμε; Τάβλι θα παίζουμε;
- Αν είμαστε και όλοι ανοιχτά, τότε δεν θα πατάει ψυχή ή θα μπαίνουν οι γείτονες για ψιλή κουβέντα και για να ζυγιστούν περνώντας από μπροστά για να πάνε βόλτα.
- Είστε τρελοί; Ή μηπως κάνετε χατηράκια για 10-20 μεγαλοφαρμακειάρες σε εμπορικά σημεία και AVENUE, MALL που κάνουν τζίρους με καλλυντικά, κρέμες, μακιγιάζ και άλλα τέτοια «επείγοντα» περιστατικά, και υποκριτικά κόπτεστε δήθεν για την εξυπηρέτηση του κοσμάκη, αλλά κρυφά εννοείτε να βολέψετε τους λίγους κολλητούς σας μεγαλοφαρμακοποιούς;
- έτσι κι αλλιώς κανείς σχεδόν δεν αναζητά φαρμακείο σαββατιάτικα για κάτι πραγματικά σημαντικό, πλην ελαχίστων πραγματικών περιστατικών που ήδη εξυπηρετούνται από τα εφημερεύοντα;
- Τα ιατρεία, τα θεραπευτήρια ΙΚΑ, και τα νοσοκομεία πλην αυτών που έχουν εφημερία δεν λειτουργούν. Έτσι από την στιγμή που δεν υπάρχει συνταγογράφηση δεν υπάρχει αντίστοιχα και ζήτηση για φάρμακα.
- Αν η λειτουργία το Σάββατο ήταν προς το επαγγελματικό συμφέρον των φαρμακείων, οι φαρμακοποιοί πρώτοι θα ήταν εκείνοι που θα ζητούσαν και θα επεδίωκαν την επέκταση του ωραρίου τους.
- Δεν θα ασχοληθούμε με το αν είναι ορθό να ανοίγουν το Σάββατο τα φαρμακεία , και αν εξυπηρετεί αυτό το καταναλωτικό κοινό. Φως φανάρι είναι οτι τα τσιράκια της νέας τάξεως θέλουν να φέρουν στην αγορά του φαρμάκου ξένες και ντόπιες μέγάλες εταιρίες και να βγάλουν απο τη μέση τους μικρούς φαρμακοποιούς
Γράφει ο Nίκος Καρζής
