Αυτοάνοσο νόσημα, που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη ινσουλίνης, με αποτέλεσμα την υπεργλυκαιμία.
Στα παιδιά εφαρμόζονται κυρίως τα εντατικοποιημένα σχήματα ινσουλινοθεραπείας (πολλαπλές ενέσεις ημερησίως) και οι αντλίες ινσουλίνης – αυτοματοποιημένες κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό σήμερα– οι οποίες αποτελούν και θεραπεία επιλογής. Οι σοβαρές υπογλυκαιμίες επηρεάζουν άμεσα και απειλούν τη ζωή των παιδιών για αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται κατάλληλα είτε με ένεση γλυκαγόνης είτε με το νέο προϊόν ανάλογο της γλυκαγόνης σε συσκευασία ρινικής εκνέφωσης.
Με τις εξελίξεις της τεχνολογίας στο διαβήτη, έχουν έρθει στο προσκήνιο νέες ινσουλίνες, πιο δραστικές και ασφαλείς, τόσο για την κάλυψη της βασικής ινσουλιναιμίας του οργανισμού, όσο και για την κάλυψη των γευμάτων. Η τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί έφερε, ακόμη, στο προσκήνιο και νέες συσκευές συνεχούς παρακολούθησης των τιμών γλυκόζης (Flash Glucose Monitoring: FGM και Continuous Glucose Monitoring: CGM) οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν και με αντλίες ινσουλίνης μέσω bluetooth.
Η διαχείριση της νόσου θεωρείται αρχικά περίπλοκη και επίπονη μιας και απαιτούνται συνεχείς δακτυλοκεντήσεις για τη μέτρηση της γλυκόζης αλλά και πολλαπλές ενέσεις ινσουλίνης ημερησίως. Σταδιακά ομαλοποιείται η κατάσταση μετά από κατάλληλη εκπαίδευση η οποία περιλαμβάνει εκπαίδευση στην ινσουλινοθεραπεία και στη διατροφή καθώς και εκπαίδευση για ασφαλή φυσική δραστηριότητα.
Η συνεχής ενημέρωση και μεταβίβαση γνώσης σε όλους τους επαγγελματίες υγείας, που είναι κοντά στα παιδιά και εφήβους με τη συγκεκριμένη νόσο, αποτελεί αναγκαιότητα για την επαρκή υποστήριξη, ασφαλή φροντίδα και παροχή συμβουλών.
