Οδηγίες για τη φθορίωση των δοντιών σε παιδιά και ενηλίκους, παρέχει με χθεσινή εγκύκλιο το υπουργείο Υγείας.
Η εγκύκλιος, που παρατίθεται ολόκληρη πιο κάτω, περιλαμβάνει συστάσεις και κατευθυντήριες οδηγίες, οι οποίες αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο αρμόδιας ομάδας εργασίας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), με εκπροσώπους του υπουργείου, της Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, της Οδοντιατρικής Σχολής και του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού.
Όπως επισημαίνεται, η επιπρόσθετη χρήση φθοριούχων σκευασμάτων, πέραν της φθοριούχου οδοντόκρεμας, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε άτομα με αυξημένη τερηδονική δραστηριότητα. Η επιλογή του κατάλληλου προϊόντος και δοσολογικού σχήματος είναι ευθύνη του οδοντιάτρου και όχι του ασθενή ή της εμπορικής διαφήμισης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα φθοριούχα δεν είναι πανάκεια για την πρόληψη της νόσου τερηδόνας. Είναι ένα μέσο ελέγχου της βαρύτητας της τερηδονικής προσβολής. Παράλληλα, θα πρέπει το άτομο για ελέγχει τους παράγοντες προσβολής (οδοντική πλάκα και λήψη ζαχάρων) και να επισκέπτεται ανελλιπώς τον οδοντίατρο.
Προστασία σε παιδιά
Οι επιστήμονες τονίζουν πως η χρήση φθοριούχου στοματοπλύματος χαμηλής συγκέντρωσης, προσφέρει προστασία έναντι της νόσου τερηδόνας, όπως αποδείχθηκε σε μαζικά προληπτικά προγράμματα που εφαρμόσθηκαν σε σχολεία. Όμως, βρέθηκε μόνο μια σωστή τριετής κλινική μελέτη που να τεκμηριώνει την αποτελεσματικότητά τους.
Το σημαντικότερο εύρημα ήταν ότι τα φθοριούχα στοματοπλύματα δεν προσφέρουν επιπρόσθετη προστασία, όταν υπάρχει τακτική χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας και χαμηλή τερηδονική δραστηριότητα. Επομένως, για να υπάρχει υψηλή αναλογία κόστους/οφέλους (αποδοτικότητα), θα πρέπει να χορηγείται σε άτομα με αυξημένη τερηδονική δραστηριότητα.
Στην πρόληψη της τερηδόνας, η τοπική δράση του φθορίου στο στοματικό περιβάλλον είναι πλέον απόλυτα τεκμηριωμένη. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στην ποσότητα φθορίου που εισέρχεται στον οργανισμό μέσω της κατάποσης.
Κύριες πηγές του φθορίου για τον οργανισμό είναι οι τροφές και το πόσιμο νερό. Η ποσότητα που προσλαμβάνεται ημερησίως από τις παραπάνω πηγές είναι περίπου 0,2 – 3,5 mg. Ωστόσο, σημαντική πηγή αποτελεί και η συνδρομή των προϊόντων φθορίου (οδοντόκρεμα, δισκία), όταν αυτά δεν χρησιμοποιούνται σωστά.
Βλάβες από περίσσεια φθορίου
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει αναφορά στις βλάβες από λήψη περίσσειας φθορίου, όπως η φθορίαση των δοντιών.
Συνήθως η φθορίαση των δοντιών μπορεί να παρατηρηθεί σε μικρά παιδιά που παίρνουν φθόριο ταυτόχρονα από περισσότερες της μιας πηγές (φθόριο στο νερό, κατάποση οδοντόκρεμας, λήψη δισκίων φθορίου).
Επειδή ο κίνδυνος αφορά αποκλειστικά τον παιδικό πληθυσμό, έχει συζητηθεί εκτενώς η ασφάλεια από τη χρήση φθοριούχου οδοντόπαστας από μικρά παιδιά (κυρίως κάτω των 5 ετών), λόγω της πιθανότητας κατάποσής της.
Συνιστάται η ποσότητα της οδοντόκρεμας που χρησιμοποιείται από τα μικρά παιδιά να είναι στο μέγεθος “ρυζιού ή μπιζελιού”, ανάλογα με την συγκέντρωση του φθορίου σε αυτήν.
Για αυτό, οι οδοντίατροι προτείνουν – όσο είναι δυνατόν – να αποφεύγονται οδοντόκρεμες με γεύσεις, ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος κατάποσης και τα παιδιά να επιτηρούνται από τους γονείς τους κατά το βούρτσισμα μέχρι την ηλικία περίπου των 7 ετών.